Grand Prix F1 Kanada 1989
Grand Prix Kanada 1989 adalah balapan mobil Formula Satu yang diadakan di Sirkuit Gilles Villeneuve pada tanggal 18 Juni 1989. Ini adalah balapan keenam Kejuaraan Dunia Formula Satu musim 1989.
Perlombaan 69 lap dimenangkan oleh pembalap Belgia Thierry Boutsen, yang mengendarai Williams-Renault. Boutsen meraih kemenangan F1 pertamanya, dan yang pertama untuk Williams dengan mesin Renault, setelah pembalap Brasil Ayrton Senna mengalami kerusakan mesin di McLaren-Honda-nya pada akhir perlombaan. Rekan setim Boutsen dari Italia Riccardo Patrese finis kedua dengan pembalap Italia lainnya, Andrea de Cesaris yang finis ketiga untuk Dallara-Ford.
Hasil lomba
Pos | No | Pembalap | Konstruktor | Lap | Waktu/Tersingkir | Grid | Poin |
---|---|---|---|---|---|---|---|
1 | 5 | Thierry Boutsen | Williams-Renault | 69 | 2:01:24.073 | 6 | 9 |
2 | 6 | Riccardo Patrese | Williams-Renault | 69 | + 30.007 | 3 | 6 |
3 | 22 | Andrea de Cesaris | Dallara-Ford | 69 | + 1:36.649 | 9 | 4 |
4 | 11 | Nelson Piquet | Lotus-Judd | 69 | + 1:41.484 | 19 | 3 |
5 | 25 | René Arnoux | Ligier-Ford | 68 | + 1 lap | 22 | 2 |
6 | 21 | Alex Caffi | Dallara-Ford | 67 | + 2 lap | 8 | 1 |
7 | 1 | Ayrton Senna | McLaren-Honda | 66 | Mesin | 2 | |
8 | 38 | Christian Danner | Rial-Ford | 66 | + 3 lap | 23 | |
Ret | 31 | Roberto Moreno | Coloni-Ford | 57 | Differential | 26 | |
Ret | 9 | Derek Warwick | Arrows-Ford | 40 | Mesin | 12 | |
Ret | 3 | Jonathan Palmer | Tyrrell-Ford | 35 | Melintir | 14 | |
Ret | 17 | Nicola Larini | Osella-Ford | 33 | Elektrik | 15 | |
Ret | 16 | Ivan Capelli | March-Judd | 28 | Melintir | 21 | |
Ret | 30 | Philippe Alliot | Lola-Lamborghini | 26 | Melintir | 10 | |
DSQ | 36 | Stefan Johansson | Onyx-Ford | 13 | Mengabaikan bendera hitam | 18 | |
Ret | 24 | Luis Pérez-Sala | Minardi-Ford | 11 | Insiden | 24 | |
Ret | 15 | Maurício Gugelmin | March-Judd | 11 | Elektrik | 17 | |
Ret | 28 | Gerhard Berger | Ferrari | 6 | Rantai alternator | 4 | |
Ret | 40 | Gabriele Tarquini | AGS-Ford | 6 | Melintir | 25 | |
Ret | 10 | Eddie Cheever | Arrows-Ford | 3 | Elektrik | 16 | |
Ret | 2 | Alain Prost | McLaren-Honda | 2 | Suspensi | 1 | |
DSQ | 27 | Nigel Mansell | Ferrari | 0 | Mencuri start | 5 | |
Ret | 8 | Stefano Modena | Brabham-Judd | 0 | Insiden | 7 | |
Ret | 23 | Pierluigi Martini | Minardi-Ford | 0 | Insiden | 11 | |
DSQ | 19 | Alessandro Nannini | Benetton-Ford | 0 | Mencuri start | 13 | |
Ret | 4 | Michele Alboreto | Tyrrell-Ford | 0 | Elektrik | 20 | |
DNQ | 12 | Satoru Nakajima | Lotus-Judd | ||||
DNQ | 29 | Yannick Dalmas | Lola-Lamborghini | ||||
DNQ | 20 | Johnny Herbert | Benetton-Ford | ||||
DNQ | 26 | Olivier Grouillard | Ligier-Ford | ||||
DNPQ | 7 | Martin Brundle | Brabham-Judd | ||||
DNPQ | 37 | Bertrand Gachot | Onyx-Ford | ||||
DNPQ | 33 | Gregor Foitek | EuroBrun-Judd | ||||
DNPQ | 18 | Piercarlo Ghinzani | Osella-Ford | ||||
DNPQ | 34 | Bernd Schneider | Zakspeed-Yamaha | ||||
DNPQ | 41 | Joachim Winkelhock | AGS-Ford | ||||
DNPQ | 39 | Volker Weidler | Rial-Ford | ||||
DNPQ | 35 | Aguri Suzuki | Zakspeed-Yamaha | ||||
DNPQ | 32 | Pierre-Henri Raphanel | Coloni-Ford | ||||
Sumber:[1][2] |