Bamberga
| (324) Bamberga | ||||
|---|---|---|---|---|
 | ||||
| Type | Planetoïde C-type | |||
| Datum ontdekking | 25 februari 1892 | |||
| Fysische gegevens | ||||
| Diameter | 229 km[1][2] | |||
| Massa | 1,1x1019 kg[3] | |||
| Rotatietijd | 29,43 uur[1] | |||
| Absolute helderheid | +6,82 mag | |||
| Albedo | 0,0628[1][2]% | |||
| Baangegevens | ||||
| Perihelium | 1,775 AU | |||
| Aphelium | 3,591 AU | |||
| Halve lange as (a) | 2,683 AU | |||
| Excentriciteit (e) | 0,338 | |||
| Lengte klimmende knoop (Ω) | 328,058° | |||
| Argument van het periapsis (ω) | 44,062° | |||
| Middelbare anomalie (M) | 4,564 | |||
| Periode (P) | 1605,397 dagen (4,3935 a) | |||
| Dagelijkse beweging (n) | 18,18 km/s | |||
| Inclinatie (i) | 11,107° | |||
| Waarnemingsgegevens | ||||
| Standaardepoche | J2005 | |||
| Schijnbare helderheid | max. +8,0 mag | |||
| ||||
(324) Bamberga is een grote planetoïde in de planetoïdengordel tussen de banen van de planeten Mars en Jupiter. Bamberga draait in 4,39 jaar om de zon, in een zeer sterk ellipsvormige baan die ongeveer 11° helt ten opzichte van de ecliptica. De afstand tot de zon varieert tijdens een omloop tussen de 1,775 en 3,591 astronomische eenheden.
Ontdekking en naamgeving
Bamberga werd op 25 februari 1892 ontdekt door de Tsjechisch-Oostenrijkse astronoom Johann Palisa in Wenen. Palisa ontdekte in totaal 122 planetoïden.
Bamberga is genoemd naar de Duitse stad Bamberg in Beieren.
Eigenschappen
Als gevolg van het grote verschil tussen perihelium en aphelium kan vanaf de aarde gezien de schijnbare helderheid van Bamberga tijdens een oppositie sterk verschillen. Tijdens zeldzame gunstige opposities kan de planetoïde een helderheid van +8,0 bereiken, zodat ze met een goede verrekijker al te zien is. Er zijn maar negen planetoïden die vanaf de aarde gezien een grotere helderheid kunnen hebben. Deze gunstige opposities komen in cycli van eens in de 22 jaar.
Bamberga wordt door spectraalanalyse ingedeeld bij de C-type planetoïden, wat betekent dat ze een relatief laag albedo heeft en een donker oppervlak. Ze heeft echter ook kenmerken van een P-type planetoïde.[4] Zowel P- als C-planetoïden zijn rijk aan organische verbindingen.
Bamberga draait in bijna 30 uur om haar eigen as, wat relatief langzaam is voor een planetoïde van haar grootte. Er zijn veel extremere gevallen bekend, zoals (288) Glauke.
Zie ook
Externe link
- (en) Bamberga in de JPL Small-Body Database
Bronnen
- ↑ a b c JPL Small-Body Database Browser: 324 Bamberga (2008-07-26 last obs). Geraadpleegd op 25 november 2008.
- ↑ a b Tedesco, E.F.; Noah, P.V.; Noah, M.; Price, S.D., IRAS Minor Planet Survey. IRAS-A-FPA-3-RDR-IMPS-V6.0.. NASA Planetary Data System (2004). Geraadpleegd op 15 maart 2007.
- ↑ Pitjeva, E.V. (2005). High-Precision Ephemerides of Planets—EPM and Determination of Some Astronomical Constants (PDF). Solar System Research 39 (3): 176. DOI: 10.1007/s11208-005-0033-2. Gearchiveerd van origineel op 7 september 2012. Geraadpleegd op 3 augustus 2010.
- ↑ Neese, C.; Ed., Asteroid Taxonomy.EAR-A-5-DDR-TAXONOMY-V5.0.. NASA Planetary Data System (2005). Geraadpleegd op 15 maart 2007.
