Eero Snellman

Eero Snellman (1923)

Persoonsgegevens

Volledige naam

Eero Juhani Snellman

Geboren

Helsinki, 8 juni 1890

Overleden

Helsinki, 7 november 1951

Geboorteland

Finland

Nationaliteit

Fins

Beroep(en)

Kunstschilder

Oriënterende gegevens

Stijl(en)

Postimpressionisme

Bekende werken

Vlag van Finland

Portretten van politici

RKD-profiel

Portaal

Kunst & Cultuur

Eero Juhani Snellman (Helsinki, 8 juni 1890 - aldaar, 7 november 1951) was een Fins kunstschilder. Hij maakte enkele portretten van politici, waaronder van de presidenten Lauri Kristian Relander, Kaarlo Juho Ståhlberg, Juho Kusti Paasikivi en Carl Gustaf Mannerheim.^[1] Samen met Bruno Tuukkanen ontwierp Snellman in 1917 de Finse vlag die in 1918 officieel in gebruik werd genomen.^[2]^[3] Snellman was de echtgenoot van keramist Greta Lisa Jäderholm-Snellman.^[1]

Levensloop

Snellman werd op 8 juni 1890 geboren in Helsinki. Van 1908 tot en met 1910 studeerde hij aan de Universiteit van Helsinki en tegelijk aan de tekenschool die verbonden was aan de Finse kunstvereniging.^[4] In 1910 begon Snellman met kunstopleidingen in het buitenland, onder meer in Parijs, München en Italië.

Vanaf 1917 was Snellman regisseur en artistiek adviseur van het Suomen Kansallisteatteri (het Nationaal theater van Finland), waarvoor hij een studiereis naar Sint-Petersburg maakte.^[1] Zijn decors voor het Nationaal theater waren hoofdzakelijk geïnspireerd op de decors van de Ballets Russes uit Parijs.^[5] Na zijn ontslag in 1920 produceerde hij nog enkele voorstellingen voor het Nationaal theater. Vanaf midden jaren '20 richtte hij zich hoofdzakelijk op de schilderkunst.^[4] In 1928 werd dochter Maria Christina Snellman geboren. Zij werd kunstschilder, net als haar vader.^[1]

Snellman en zijn vrouw Greta Lisa Jäderholm-Snellman vertrokken in 1937 naar Parijs. Daar namen zij deel aan de Wereldtentoonstelling en hielpen met de organisatie.^[6]

Cité Internationale des Arts

In 1947 deed Snellman een voorstel voor het oprichten van een centrum voor internationale kunstenaars in Parijs. Vier jaar later overleed hij in Helsinki, maar de plannen werden doorgezet. Dit leidde tot de oprichting van de Cité Internationale des Arts in 1965, die zich richt op het bieden van residenties aan kunstenaars.^[7] Zijn weduwe Greta Lisa Jäderholm-Snellman was van 1958 tot 1973 betrokken bij de raad van bestuur.^[6]

Werken (selectie)

Vlag van Finland (1917) samen met Bruno Tuukkanen
Portret van Kaarlo Juho Ståhlberg, eerste president van Finland
Portret van Lauri Kristian Relander, tweede president van Finland
Portret van Juho Kusti Paasikivi, zevende president van Finland
Portret van Carl Gustaf Mannerheim, president van Finland
Portret van Adolf Lindfors
Portret van Ruth Sibelius-Snellman, dochter van Jean Sibelius

Het werk van Snellman is onder meer opgenomen in de collectie van het Centre Pompidou.^[8]

Bronnen, noten en/of referenties

↑ ^a ^b ^c ^d (sv) Snellman, Eero. www.uppslagsverket.fi. Gearchiveerd op 15 juni 2023. Geraadpleegd op 15 juni 2023.
↑ Cloet,, Pierre-Robert; Bénédicte Legué, Kerstin Marte, United in diversity: ANTHEMS AND FLAGS OF THE EUROPEAN UNION. Jacques Delors Institute (december 2013). Gearchiveerd op 21 januari 2022. Geraadpleegd op 15 juni 2023.
↑ (fi) Snellman, Eero – Svinhuvfud. Gearchiveerd op 15 juni 2023. Geraadpleegd op 15 juni 2023.
↑ ^a ^b Uutta, tuntematonta, unelmaa. www.teatterimuseo.fi. Gearchiveerd op 15 juni 2023. Geraadpleegd op 15 juni 2023.
↑ (en) World Encyclopedia of Contemporary Theatre: Volume 1: Europe. Routledge, New York (1994), p. 268. ISBN 978-1138145351.
↑ ^a ^b (en) Jonas, Greta-Lisa Jäderholm-Snellman. 101 Designers (10 augustus 2022). Gearchiveerd op 10 juni 2023. Geraadpleegd op 15 juni 2023.
↑ (en) Purpose of the foundation – Pariisin taiteilijakaupungin säätiö. Gearchiveerd op 15 juni 2023. Geraadpleegd op 15 juni 2023.
↑ (fr) Quai des Célestins. Centre Pompidou. Gearchiveerd op 15 juni 2023. Geraadpleegd op 15 juni 2023.