Frans Drabbe

Frans Drabbe (1983)

Frans Drabbe (Terneuzen, 7 november 1925[1] – Diemen, 22 september 2011)[2] was een Nederlandse vakbondsactivist en -bestuurder.

Drabbe, afkomstig uit Zeeuws-Vlaanderen, was aanvankelijk werkzaam als machinebankwerker bij De Schelde. Hij werd actief binnen de NVV[3] en speelde zich landelijk in de kijker bij de bezetting van de ENKA-fabriek in Breda, in 1972.[2] Toen de NVV opging in de FNV, in 1976, werd Drabbe de eerste secretaris van deze nieuwe vakcentrale, vervolgens vicevoorzitter en lid van de SER.[2] Hij speelde met collega Wim Kok een belangrijke rol in de totstandkoming van het Akkoord van Wassenaar, waarin vakbonden en werkgeversorganisaties gezamenlijk besloten tot loonmatiging.[2] Drabbe bleef vicevoorzitter van de FNV tot zijn pensionering in 1985. Hij werd opgevolgd door Johan Stekelenburg.[4]

Bronnen, noten en/of referenties
  1. ↑ Overleden: Frans Drabbe. De Volkskrant (familiebericht).
  2. ↑ a b c d Bondsrealist en pionier van het polderen. De Volkskrant, 27 september 2011.
  3. ↑ Stakingsleider Frans Drabbe: 'Ik zie geen andere weg'. Nieuwsblad van het Noorden, 8 februari 1977.
  4. ↑ 'Wat remt de stap naar de bond?' Het Vrije Volk, 5 december 1985.