Gengoroh Tagame

Gengoroh Tagame
Gengoroh Tagame in Parijs, 2015
Gengoroh Tagame in Parijs, 2015
Algemene informatie
Volledige naam 田亀 源五郎
Geboren 3 februari 1964
Geboorteplaats Kamakura
Land Vlag van Japan Japan
Beroep mangaka
Werk
Genre bara
Bekende werken Otouto no Otto
(en) IMDb-profiel
Website
Portaal  Portaalicoon   Literatuur

Gengoroh Tagame (田亀 源五郎, Tagame Gengoro, 3 februari 1964[1]) is een openlijk homoseksueel Japans mangaka. Hij is een van de meest invloedrijke artiesten van manga voor homoseksuele mannelijke lezers.[2] Het merendeel van zijn oeuvre bestaat uit bara verhalen met BDSM-elementen en geweld. Zijn personages zijn doorgaans hypermannelijk en zijn vaak bears. Zijn latere werk bevat ook familiedrama's voor alle leeftijden, zoals My Brother's Husband en Our Colors.

Carrière

Tagame werd geboren in een familie die afkomstig is van de samoerai.[3] Hij begon zijn carrière als mangaka tijdens zijn studies grafische vormgeving aan de Tama Kunstuniversiteit (多摩美術大学). Tijdens een reis naar Europa ontdekte hij het Amerikaanse hardcore gay S&M magazine Drummer. Het tijdschrift bevatte tekeningen van Bill Ward. Deze oefende een grote invloed uit op Tagame.[4] Tagame begon met het uitgeven van erotica onder het pseudoniem Gengoroh Tagame in 1986. Sinds 1994 verdient hij genoeg om te leven van zijn kunst.[1] Tagame's werk wordt uitgegeven in verscheidene Japanse gay magazines, waaronder Sabu[1] G-men en SM-Z.[5]

Het oeuvre van Tagame gaat vaak over "viriele mannen of jongelingen en hun fysieke en mentale submissie".[1] Bekende werken zijn Jujitsu Kyoshi in B Product; Emono, Shirogane no Hana (3 volumes) en Pride (3 volumes) in G-Project.[1]

Tagame is bekend als archivaris van Japanse homoseksuele erotica. Hij publiceerde een kunstboekenreeks over de geschiedenis van gay erotische kunst in Japan tussen 1950 en het heden getiteld 日本のゲイ・エロティック・アート (Nihon no gei, erotikku āto, Homoseksuele erotische kunsten in Japan).[1][6][7]

Rond 2015 begon Tagame met het tekenen van manga voor alle leeftijden naast zijn erotische werk. Zijn eerste dergelijke werk was Otouto no Otto (弟の夫, De echtgenoot van mijn broer), welke in Futabashi's Monthly Action magazine werd uitgegeven. Deze titel werd vertaald naar het Engels en het Frans. De reeks ontving internationale lof en won verscheidene prijzen.[8][9] In maart 2018 begon Monthly Action met de uitgave van Bokura No Shikisai (僕らの色彩, Onze Kleuren), Tagame's tweede manga voor alle leeftijden.[10]

Invloeden

Tagame wordt de meest invloedrijke tekenaar van gay manga in Japan genoemd.[2] Zijn tekenstijl, waarin mannen gespierd en behaard zijn, was rond 1995 een katalysator voor een verschuiving in de modestijlen die populair zijn bij Japanse homoseksuele mannen. Hiervoor lag de focus op het geschoren en magere bishonen stereotype.

Vertalingen

Een aantal van Tagame's werken werden vertaald naar het Engels en het Frans. Zijn oeuvre was ook deel van het boek Massive: Gay Erotic Manga and the Men Who Make It (2014), het eerste Engelstalige overzicht van homoseksuele manga als genre.[11]

  • Officiële site
Bronnen, noten en/of referenties
  • Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Gengoroh Tagame op de Engelstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.
  1. ↑ a b c d e f (fr) Marmonnier, Christian (2008). Dicomanga: le dictionnaire encyclopédique de la bande dessinée japonaise. Fleurus, Paris, 524. ISBN 978-2-215-07931-6.
  2. ↑ a b Lunsing, Wim. Yaoi Ronsō: Discussing Depictions of Male Homosexuality in Japanese Girls' Comics, Gay Comics and Gay Pornography Intersections: Gender, History and Culture in the Asian Context Deel 12, januari 2006. Geraadpleegd op 12 augustus 2008.
  3. ↑ (fr) Giard, Agnes, "Les 400 culs: Le SM est-il transgressif?", Libération, 29 april 2009. Gearchiveerd op 2 mei 2009. Geraadpleegd op 5 augustus 2009.
  4. ↑ see https://www.vice.com/en_au/read/inside-the-taboo-filled-mind-of-japans-best-bdsm-manga-artist
  5. ↑ McLelland, Mark, Japanese Art. glbtq.com (2002). Gearchiveerd op 14 augustus 2008. Geraadpleegd op 1 augustus 2007.
  6. ↑ Tagame, Gengoroh (2003). Gay Erotic Art in Japan Vol. 1: Artists From the Time of the Birth of Gay Magazines. Potto Shuppan. ISBN 4-939015-58-0.
  7. ↑ Tagame, Gengoroh (2006). Gay Erotic Art in Japan Vol. 2: Transitions of Gay Fantasy in the Times. Potto Shuppan. ISBN 4-939015-92-0.
  8. ↑ Akiko Higashimura's Kakukaku Shikajika Manga Wins Media Arts Award. Anime News Network. Geraadpleegd op 27 november 2015.
  9. ↑ Daijiro Morohoshi's Manga Book Wins Japan Cartoonists Association Award. Anime News Network. Gearchiveerd op 21 juni 2018. Geraadpleegd op 16 juni 2018.
  10. ↑ (en) "New manga for all ages, Bokura No Shikisai (Our Colors) started on Monthly Action", Tagame's News in English, 1 april 2018. Gearchiveerd op 26 mei 2018. Geraadpleegd op 25 mei 2018.
  11. ↑ 'Massive: Gay Erotic Manga and the Men Who Make It,' Chronicles Gay Japanese Manga. The Huffington Post. TheHuffingtonPost.com (2 februari 2015). Geraadpleegd op 13 september 2019.
  • Armour, William S. (December 2010). Representations of the Masculine in Tagame Gengoroh's Ero SM Manga. Asian Studies Review 34 (4): 443–465. DOI: 10.1080/10357823.2010.527922.
  • Ruh, Brian (2 januari 2014). The passion of Gengoroh Tagame: the master of gay erotic manga. Porn Studies 1 (1-2): 211–214. DOI: 10.1080/23268743.2013.873585.