Ghoor

Ghoor
Kasteel Ghoor in 1738
Locatie	Nunhem
Gebouwd in	13e eeuw
Gesloopt in	begin 19e eeuw?
Monumentale status	rijksmonument
Monumentnummer	30333
Bijzonderheden	boerderij op de voorburcht is behouden
De huidige boerderij op de oude voorburcht

Het kasteel Ghoor of Nienghoor stond in het Nederlandse dorp Nunhem, provincie Limburg. De bewaard gebleven boerderij op de voorburcht is een rijksmonument.

De naam van het kasteel is afkomstig van het geslacht Van Ghoor, dat in de middeleeuwen het kasteel bewoonde. In de 19e eeuw werd het kasteel als Aldenghoor (‘Oud Ghoor’) aangeduid, maar dat zorgde voor verwarring met het gelijknamige slot in Haelen. De naam van het Nunhemse kasteel werd daarom aangepast naar Nienghoor, oftewel ‘Nieuw Ghoor’.

Het is overigens niet duidelijk welke van de twee kastelen daadwerkelijk het eerst is gebouwd. Wellicht wordt Nienghoor dus ten onterecht als het ‘nieuwe’ kasteel beschouwd.

De oudste vermelding van het kasteel dateert uit 1416, maar het kasteel is vermoedelijk al in de eerste helft van de 13e eeuw gesticht door Engelbert de Jonge van Horn, een jongere broer van de heer van Horn. Engelberts nazaten vormden het geslacht Van Ghoor en zij bleven tot eind 15e eeuw de eigenaren van het kasteel. Kasteel Ghoor bezat een eigen leenhof waaraan de heerlijkheden Pol en Panheel waren verbonden.

Door vererving langs vrouwelijke lijn kwam Ghoor in handen van verschillende families, totdat het slot midden 16e eeuw terecht kwam bij de familie Van Millendonck. In de jaren 60 van de 17e eeuw verkocht deze familie het kasteel aan Hieronima Catharina gravin von Spaur, de weduwe van Hendrik van den Bergh. Na haar overlijden werd het door haar erfgenamen verkocht aan het geslacht Van Doerne.

In 1719 trouwde Anna Wilhelmina barones van Doerne met Gerard Assuerus Louis baron de Horion. Anna overleed reeds in 1720. Rond 1732 woonden de zusters van het Ommelse klooster Mariaschoot enkele jaren op het kasteel, nadat hun klooster was opgeheven door de Raad van State. De zusters lieten in 1735 in Nunhem een nieuw klooster bouwen.^[1]

De erfgenamen van Anna en Gerard verkochten in 1780 kasteel Ghoor aan de baron van Merwijck tot Kessel, die het doorgaf aan het geslacht De Keverberg. Deze familie bezat toen tevens Aldenghoor. Na het overlijden in 1903 van Karel George Clemens Joseph baron van Keverberg vererfde het goed naar baron Hugo de Weichs von Reiberg. Het kasteel zelf was al begin 19e eeuw afgebroken, maar de voorburcht met de boerderij was nog aanwezig en werd door De Weichs verkocht.

Het gehele kasteelcomplex was - inclusief de grachten – 130 bij 80 meter groot. De hoofdburcht zelf had een afmeting van ongeveer 40 bij 40 meter. De voorburcht was iets groter.

Uit 18e-eeuwse afbeeldingen blijkt dat kasteel Ghoor een vierhoekig slot was met een binnenplaats. De hoge hoofdvleugel, voorzien van trapgevels en een zadeldak, lag aan de achterzijde en had op beide hoeken een ronde toren met weergang en spits. Afgaande op de vensters dateerde deze vleugel uit de 15e eeuw. De vleugel die haaks op de hoofdvleugel stond, had een buitenmuur met speklagen, wat er op wijst dat deze vleugel in de 16e of 17e eeuw is aangepast. Op de hoek van de dwarsvleugel stond eveneens een ronde toren. De andere twee zijden van het kasteel bestonden uit lagere bouwdelen, met een opening naar de voorburcht. De gehele hoofdburcht was omgeven door een slotgracht.

Begin 19e eeuw was de hoofdburcht verdwenen en stonden er alleen nog muurdelen overeind die gebruikt werden als terrasmuur.

De voorburcht had een onregelmatige plattegrond en bevatte diverse gebouwen. De toegang lag aan de noordzijde, waar een vermoedelijk 17e-eeuwse poortgebouw van twee bouwlagen stond. Rondom de binnenplaats waren diverse dienstvleugels aanwezig. Naast de toegangsbrug tot de hoofdburcht stond een gebouw met aan de ene zijde een trapgevel en aan de andere zijde een driezijdige sluiting: mogelijk was dit een kapel.

De huidige boerderij op de voorburcht is grotendeels in de 19e eeuw gebouwd en staat op de plek van de voormalige dienstvleugels.

De slotgracht is deels bewaard gebleven.

Zie de categorie Nienghoor van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.