Grootoogzeskieuwshaai

Grootoogzeskieuwshaai
IUCN-status: Gevoelig[1] (2019)
Grootoogzeskieuwshaai
Taxonomische indeling
Rijk:Animalia (Dieren)
Stam:Chordata (Chordadieren)
Klasse:Chondrichthyes (Kraakbeenvissen)
Onderklasse:Elasmobranchii (Haaien en roggen)
Superorde:Selachimorpha (Haaien)
Orde:Hexanchiformes (Grauwe haaien)
Familie:Hexanchidae (Koehaaien)
Geslacht:Hexanchus
Soort
Hexanchus nakamurai
Teng, 1962[2]
Verspreiding
Afbeeldingen op Wikimedia Commons Wikimedia Commons
Grootoogzeskieuwshaai op Wikispecies Wikispecies
(en) World Register of Marine Species
Portaal  Portaalicoon   Biologie

De grootoogzeskieuwshaai[3] (Hexanchus nakamurai) is een haai uit de familie van de koehaaien.[4][5] De vis kan een lengte bereiken van 180 centimeter.

Leefomgeving

De grootoogzeskieuwshaai is een zoutwatervis. In brakwater is de soort nog nooit aangetroffen. De vis prefereert een diepwaterklimaat en heeft zich verspreid over de drie belangrijkste oceanen van de wereld (Grote, Atlantische en Indische Oceaan). Bovendien komt de grootoogzeskieuwshaai voor in de Middellandse Zee. De diepteverspreiding is 0 tot 600 meter onder het wateroppervlak.

Relatie tot de mens

In de hengelsport wordt er weinig op de vis gejaagd.

Bronnen, noten en/of referenties
  1. (en) Grootoogzeskieuwshaai op de IUCN Red List of Threatened Species.
  2. Teng, H.-T. 1962, Classification and distribution of the Chondrichthyes of Taiwan. Ogawa Press, Maizuru, Japan. Classification and distribution of the Chondrichthyes of Taiwan.: 1-304. [In Japanese. English translation of new taxa is at CAS. Mimiographed, 9 pp.; treated as published by Taniuchi & Tachikawa 1991.]
  3. Bor, P.H.F. 2002 Nederlandse naamlijst van de recente haaien en roggen (Chondrichthyes: Elasmobranchii) van de wereld. World Wide Web electronic publication www.rajidae.tmfweb.nl, version (05/2002).
  4. (en) Hexanchus nakamurai. FishBase. Ed. Rainer Froese and Daniel Pauly. Februari 2009 version. N.p.: FishBase, 2009.
  5. Last, P.R. en J.D. Stevens 1994 Sharks and rays of Australia. CSIRO, Australia. 513 p.