Resolutie 2435 Veiligheidsraad Verenigde Naties

Resolutie 2435
Van de	Veiligheidsraad van de Verenigde Naties
Datum	13 september 2018
Nr. vergadering	8351
Code	S/RES/2435
Stemming	voor 15 onth. 0 tegen 0
Onderwerp	Colombiaanse burgeroorlog
Beslissing	Verlengde de VN-missie in Colombia met 1 jaar
Samenstelling VN-Veiligheidsraad in 2018
Permanente leden
China · Frankrijk · Rusland · Verenigd Koninkrijk · Verenigde Staten
Niet-permanente leden
Ivoorkust · Equatoriaal-Guinea · Ethiopië · Koeweit · Kazachstan · Peru · Bolivia · Zweden · Nederland · Polen

Iván Duque Márquez werd op 7 augustus 2018 verkozen met 54 procent van de stemmen in de tweede ronde van de presidentsverkiezingen. Hij had beloofd het vredesakkoord uit 2016 niet te zullen beëindigen maar stelde wel 'correcties' voor.^[1]

Resolutie 2435 van de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties werd op 13 september 2018 met unanimiteit aangenomen. De resolutie verlengde de MVNUC-missie in Colombia met een jaar.

Achtergrond

Zie Colombiaanse Burgeroorlog voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

In Colombia was al sinds midden jaren 1960 een gewapend conflict aan de gang tussen het regeringsleger, paramilitaire groeperingen, linkse rebellengroepen en drugsbendes. De Revolutionaire Strijdkrachten van Colombia of "FARC(-EP)" zijn een van de grootste. Ontstaan uit onvrede over de ongelijkheid tussen grootgrondbezitters en boeren, nam de marxistisch-leninistisch geïnspireerde groepering de wapens op tegen de conservatieve regering. Na verloop van tijd werd de groep meer een terreurorganisatie gefinancierd door drugshandel en losgeld van ontvoeringen. Met Amerikaanse steun bracht de regering de FARC zware klappen toe, en na 2000 daalde het aantal strijders fors.^[2]

In 2012 begonnen vredesgesprekken tussen de overheid en de FARC om een einde te maken aan het conflict. Venezuela, Cuba en Noorwegen waren daarbij betrokken als bemiddelaars. In 2016 leidden die gesprekken tot een wapenstilstand en vredesakkoord, waarbij zo'n 7000 FARC-strijders zouden worden ontwapend. Een eerste akkoord werd bij een volksraadpleging nipt verworpen. Een tweede akkoord werd door het congres, waar de regeringspartijen een meerderheid hebben, goedgekeurd. Velen vonden dat de rebellen er te goed vanaf kwamen na een oorlog van 52 jaar, waarbij 200.000 doden waren gevallen. Zo zouden vele FARC-leiders vrijuit gaan, kregen degenen die oorlogsmisdaden hadden gepleegd strafvermindering en mochten ze meedoen aan verkiezingen voor publieke mandaten.^[3]^[4] De FARC zelf werd omgevormd tot een politieke partij, met behoud van de naam. Het vredesakkoord garandeerde deze partij tot 2026 tien parlementszetels.^[5]

In 2017 stuurde de VN-Veiligheidsraad een missie naar Colombia om toe te zien op de herintegratie van voormalige rebellen en de uitvoering van de veiligheidsgaranties uit het vredesakkoord. Dissidente FARC-EP-groeperingen en andere gewapende groeperingen bleven geweld plegen. Onderhandelingen met het ELN waren nog steeds lopende.^[1]

Inhoud

Op 30 augustus 2018 had de net verkozen Colombiaanse president Iván Duque Márquez de Veiligheidsraad gevraagd om de verificatiemissie in het land te verlengen. Ook het FARC was hiermee akkoord. Aldus werd de missie verlengd tot 25 september 2019.

Bronnen, noten en/of referenties

(en) SC unanimously adopts r.2435, extending mandate of UN verification mission in Colombia until september 2019. Verenigde Naties (13 september 2018). Geraadpleegd op 31 december 2022.
(en) Colombia: mission mandate renewal. Security Council Report (12 september 2018). Geraadpleegd op 31 december 2022.

↑ ^a ^b (en) September 2018 monthly forecast – Colombia. Security Council Report (31 augustus 2018). Geraadpleegd op 31 december 2022.
↑ Steeds bleek vrede ongrijpbaar in Colombia. NOS (24 september 2015). Geraadpleegd op 30 januari 2016.
↑ (en) Colombia signs historic peace deal with Farc. The Guardian (24 november 2016). Geraadpleegd op 14 juli 2017.
↑ (en) Colombia and FARC sign new peace deal, this time skipping voters. The New York Times (24 november 2016). Geraadpleegd op 14 juli 2017.
↑ Nieuwe politieke partij van FARC-rebellen heet gewoon... FARC. VRT (1 september 2017). Geraadpleegd op 17 oktober 2017.