Trifosfaan

Trifosfaan
Structuurformule en molecuulmodel
Structuurformule van trifosfaan
Structuurformule van trifosfaan
Ruimtelijk model van trifosfaan
Ruimtelijk model van trifosfaan
Algemeen
Molecuulformule P 3 H 5 {\displaystyle {\ce {P3H5}}}
PH ( PH 2 ) 2 {\displaystyle {\ce {PH(PH2)2}}}
IUPAC-naam Trifosfaan[1]
Andere namen Trifosfine[2]
Molmassa 97,96099 g/mol
SMILES
PPP
CAS-nummer 13597-70-1
PubChem 139510
Wikidata Q1107689
Beschrijving Kleurloos gas
Portaal  Portaalicoon   Scheikunde

Trifosfaan (de systematische IUPAC-naam), of zoals het ook vaak genoemd wordt: trifosfine is een anorganische verbinding. De chemische formule voor deze stof is P 3 H 5 {\displaystyle {\ce {P3H5}}} , of met meer nadruk op de structuur ervan, PH ( PH 2 ) 2 {\displaystyle {\ce {PH(PH2)2}}} . Trifosfaan kan uit difosfaan gemaakt worden, maar is bij kamertemperatuur zeer instabiel.[3]

2 P 2 H 4   ⟶   P 3 H 5   +   PH 3 {\displaystyle {\ce {2P2H4\ ->\ P3H5\ +\ PH3}}}

Naast de uitgangsstof is het trifosfaan ook verontreinigd met tetrafosfaan: P 4 H 6 {\displaystyle {\ce {P4H6}}} of H 2 P − P ( H ) − P ( H ) − PH 2 {\displaystyle {\ce {H2P-P(H)-P(H)-PH2}}} [4]

Met behulp van gaschromatografie zijn zuivere monsters verkregen. De stof ontleed echter snel tot fosfaan en cyclofosfaan, P 5 H 5 {\displaystyle {\ce {P5H5}}} .[4]

Zie ook

  • Fosfaan
  • Difosfaan
  • Triazaan
Bronnen, noten en/of referenties

Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Triphosphane op de Engelstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.

Externe links

  • IUPAC
  • CHEBI

Verwijzingen in de tekst

  1. ↑ triphosphane (CHEBI:35893). Chemical Entities of Biological Interest (ChEBI). European Bioinformatics Institute (7 June 2006). Geraadpleegd op 27 september 2011.
  2. ↑ Triphosphine. NIST Chemistry WebBook. National Institute of Standards and Technology. Geraadpleegd op 27 september 2011.
  3. ↑ Greenwood, Norman N.; Earnshaw, Alan (1997). Chemistry of the Elements (2nd ed.). Butterworth-Heinemann. ISBN 978-0-08-037941-8.
  4. ↑ a b Marianne Baudler, Klaus Glinka (1993). Monocyclic and Polycyclic Phosphines. Chem.Rev. 93: 1623–1667. DOI: 10.1021/cr00020a010.