Særkvark
Partikkelfysikk |
---|
Teorier |
Standardmodellen |
Kvantemekanikk |
Kvantefeltteori (QFT) |
Kvanteelektrodynamikk (QED) |
Kvantekromodynamikk (QCD) |
Den spesielle relativitetsteorien |
Vekselvirkning |
Sterk kjernekraft |
Elektromagnetisme |
Svak kjernekraft |
Gravitasjon |
Fargekraft |
Elementærpartikler |
Fermioner |
Kvarker |
Oppkvark |
Nedkvark |
Særkvark |
Sjarmkvark |
Bunnkvark |
Toppkvark |
Leptoner |
Elektron |
Positron |
Nøytrino |
Myon |
Tau |
Bosoner |
Gauge-bosoner |
Foton |
W- og Z-bosoner |
Gluon |
Graviton |
Higgs-boson |
Sammensatte partikler |
Hadroner |
Mesoner |
Pion |
Baryoner |
Proton |
Nøytron |
Atomkjerner |
Atomer |
Molekyler |
Egenskaper |
Energi |
Bevegelsesmengde |
Elektrisk ladning |
Spinn |
Paritet |
Isospinn |
Svakt isospinn |
Fargeladning |
Kjernefysikk Atom |
Særkvark eller s-kvark (fra dens symbol, s) er en andregenerasjons kvark og den tredje letteste av alle kvarker, en type elementærpartikkel. Særkvarker finnes i subatomære partikler som kalles hadroner. Eksempler på hadroner som inneholder særkvarker, inkludert kaoner (K), er D-mesoner (Ds), sigmabaryoner (Σ), og andre særpartikler.
Særkvark har en masse på 80 til 155 MeV/c2. Ladningen er -1/3 e.
Litteratur
- Nave, R.: «Quarks» i: HyperPhysics. Georgia State University, Department of Physics and Astronomy.
- Pickering, A. (1984): Constructing Quarks. University of Chicago Press. ISBN 0-226-66799-5. s. 114–125
Denne artikkelen er en spire. Du kan hjelpe Wikipedia ved å utvide den.