Đạo Huệ
Miejsce urodzenia | Như Nguyệt |
---|---|
Data i miejsce śmierci | 1173 |
Szkoła | Vô ngôn thông |
Linia przekazu Dharmy zen | |
Nauczyciel | |
Następca | Tịnh Lực, Trí Bảo, Trường Nguyên i inni. |
Zakon |
Đạo Huệ (zm. 1173) – wietnamski mistrz thiền ze szkoły vô ngôn thông.
Życiorys
Pochodził z Như Nguyệt w Châ Huệ. Jego nazwisko rodzinne to Âu.
W wieku dwudziestu pięciu lat został mnichem u mistrza Thônga Biệna z klasztoru Phổ Ninh. Po otrzymaniu przekazu Dharmy zamieszkał w klasztorze Quang Minh na górze Thiên Phúc w Tiên Du. Studiował teksty Vinai oraz poświęcił się praktyce medytacji. W tym okresie przez sześć lat w ogóle się nie położył. Opanował także głęboko trójkontemplacyjne samadhi. Dzień i noc śpiewał także sutry. Jego uczniowie byli liczeni w tysiącach[1].
W 1161 r. cesarska konkubina zachorowała. Cesarz Lý Anh Tông (pan. 1138–1175) wysłał posłańca do mistrza, aby ten przybył do stolicy i wyleczył jej chorobę. Gdy przybył do pałacu i stanął w drzwiach konkubina natychmiast wyzdrowiała. Wdzięczny cesarz umieścił mistrza w świątyni Báo Thiên. Ludzie - zarówno mnisi jak i urzędnicy dworscy - tłoczyli się, aby dostać się na audiencję. Đạo Huệ pozostał w tej świątyni i nauczał oraz nawracał ludzi. Spadkobiercy jego Dharmy stworzyli bardzo dobrze rozwiniętą szkołę.
Pierwszego dnia ósmego miesiąca w dziesiątym roku, ât ḥợi, okresu Chính Long Bảo Ứng, czyli w 1172 r. Đạo Huệ poczuł się chory. Powiedział: "Wzrasta nieporządek, gdzie on powstaje?" Następnie wygłosił wiersz:
|
Tej nocy zmarł spokojnie. Jego ciało zostało skremowane w jego rodzinnym dystrykcie. W klasztorze Bảo Khâm na gorze Tiên Du wybudowano stupę, w której umieszczono relikwie.
Pierwsza liczba oznacza liczbę pokoleń mistrzów od 1 Patriarchy indyjskiego Mahakaśjapy.
Druga liczba oznacza liczbę pokoleń od 28/1 Bodhidharmy, 28 Patriarchy Indii i 1 Patriarchy Chin.
Trzecia liczba oznacza początek nowej linii przekazu w danym kraju.
- 33/6. Huineng (638-713)
- 34/7. Nanyue Huairang (677-744) szkoła hongzhou
- 35/8. Mazu Daoyi (707-788)
- 36/9. Baizhang Huaihai (720-814)
- 37/10/1. Vô Ngôn Thông (759-826) Wietnam - szkoła vô ngôn thông
- 38/11/2. Cảm Thành (zm. 860)
- 39/12/3. Thiện Hội (zm. 900)
- 40/13/4. Vân Phong (zm. 956)
- 41/14/5. Khuông Việt (933-1011)
- 42/15/6. Đa Bảo (zm. po 1028)
- 43/16/7. Định Hương (zm. 1051)
- 44/17/8. Viên Chiếu (999-1090)
- 45/18/9. Thông Biện (zm. 1134)
- 46/19/10. Biện Tâi (bd)
- 46/19/10. Đạo Huệ (zm. 1173)
- 45/18/9. Thông Biện (zm. 1134)
- 44/17/8. Cứu Chỉ
- 44/17/8. Bảo Tính (zm. 1034)
- 44/17/8. Minh Tâm (zm. 1034)
- 44/17/8. Viên Chiếu (999-1090)
- 43/16/7. Thiền Lão
- 43/16/7. Định Hương (zm. 1051)
- 42/15/6. Đa Bảo (zm. po 1028)
- 41/14/5. Khuông Việt (933-1011)
- 40/13/4. Vân Phong (zm. 956)
- 39/12/3. Thiện Hội (zm. 900)
- 38/11/2. Cảm Thành (zm. 860)
- 37/10/1. Vô Ngôn Thông (759-826) Wietnam - szkoła vô ngôn thông
- 34/7. Nanyue Huairang (677-744) szkoła hongzhou
Przypisy
- ↑ Cuong Tu Nguyen. Zen in Medieval Vietnam. A Study and Translation of the 'Thiền Uyển Tập Anh'. Str. 134
- ↑ Dharmakaya
- ↑ Cuong Tu Nguyen. Zen in Medieval Vietnam. A Study and Translation of the 'Thiền Uyển Tập Anh'. Str. 135
Bibliografia
- Cuong Tu Nguyen. Zen in Medieval Vietnam. A Study and Translation of the 'Thiền Uyển Tập Anh'. University of Hawai'i Press, Honolulu. 1997. Str. 481. ISBN 0-8248-1948-9