Łąkta Górna

Łąkta Górna

wieś
Widok na miejscowość od strony północnej
Państwo	Polska
Województwo	małopolskie
Powiat	bocheński
Gmina	Żegocina
Wysokość	457 m n.p.m.
Liczba ludności (2021)	1759[2]
Strefa numeracyjna	14
Kod pocztowy	32-731[3]
Tablice rejestracyjne	KBC
SIMC	0838973
Położenie na mapie gminy Żegocina Łąkta Górna
Położenie na mapie Polski Łąkta Górna
Położenie na mapie województwa małopolskiego Łąkta Górna
Położenie na mapie powiatu bocheńskiego Łąkta Górna
49°49′47″N 20°25′39″E/49,829722 20,427500[1]
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Łąkta Górna – wieś w Polsce, położona w województwie małopolskim, w powiecie bocheńskim, w gminie Żegocina^[4].

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa tarnowskiego.

Łąkta powstała zapewne w XIII wieku, tak jak okoliczne wsie Rozdziele i Żegocina, o czym świadczy fakt, że kościół w Żegocinie ufundował Zbigniew Żegota – dziedzic Łąkty. Do XV wieku nazywano ją „Łąktą Starą” w odróżnieniu od „Łąkty Nowej” (dzisiejsza Łąkta Dolna).

W 1986 roku erygowano miejscową parafię, a w 1992 oddano do użytku kościół pw. MB Nieustającej Pomocy.

Z Łąkty Górnej pochodził ks. Józef Łobczowski (1860–1921) – proboszcz parafii pw. Wszystkich Świętych w Rudawie, działacz społeczny, autor publikacji „Rudawa, kościół, probostwo, parafia”^[7].

Wieś położona jest przy drodze wojewódzkiej nr 965 z Bochni do Limanowej, w odległości 19 km od Bochni i 17 km od Limanowej, w południowej, sąsiadującej z Beskidem Wyspowym części Pogórza Wiśnickiego. Rozłożona jest w dolinie Potoku Saneckiego oraz na wznoszących się ponad doliną wzgórzach. Największe z nich to zalesiona Żarnówka (457 m n.p.m.) o stromych zboczach, oraz zachodnie zbocza grzbietu Paprotnej (na obszarze należącym do Łąkty Górnej 423 m n.p.m.) W lesie Paprotnej, na jednym z jej wierzchołków znajduje się grupa okazałych ostańców wierzchowinowych, zwanych Kamieniami Brodzińskiego. Jest to pomnik przyrody, projektowane jest utworzenie tutaj rezerwatu przyrody. Obszar wsi wchodzi w skład Obszaru Chronionego Krajobrazu Pogórza Wiśnickiego.

Obiekty wpisane do rejestru zabytków nieruchomych województwa małopolskiego^[8].

• cmentarz wojenny nr 304 z I wojny światowej wraz z kapliczką słupową z 1918 roku;
• zespół dworski w skład którego wchodzi; dwór, spichrz, kaplica drewniana, kapliczka słupowa z figurą Chrystusa z 1875 r. oraz park z aleją grabową.
• Kapliczki i figurki w Łąkcie Górnej

• 
  Kościół od zachodu
• 
  Kościół od południa
• 
  Basen
• 
  Supermarket
• 
  Świetlica wiejska
• 
  Plac zabaw Nivea
• 
  Szkoła

• Łąkta Dolna

• Kunica, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IV: Kęs – Kutno, Warszawa 1883, s. 876 .