Łotewska Socjalistyczna Republika Radziecka (1918–1920)
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.
1918–1920 | |||||
| |||||
Ustrój polityczny | socjalizm | ||||
---|---|---|---|---|---|
Stolica | Ryga | ||||
Data powstania | 17 grudnia 1918 | ||||
Data likwidacji | maj 1920 | ||||
Premier | |||||
Język urzędowy | |||||
brak współrzędnych | |||||
|
Łotewska Socjalistyczna Republika Radziecka (łot. Latvijas Sociālistiskā Padomju Republika, LSPR; ros. Латвийская Социалистическая Советская Республика) – marionetkowe państwo komunistyczne istniejące na terenie Łotwy w latach 1918–1920, całkowicie zależne od Rosyjskiej FSRR.
Historia
Radziecką Łotwę proklamowano 17 grudnia 1918 roku, w odpowiedzi na wcześniejsze proklamowanie rządu republiki Łotwy. Jej przywódcą w funkcji premiera został Pēteris Stučka (Piotr Stuczka). Wkrótce po jej powstaniu udało się bolszewikom łotewskim, z pomocą rosyjskiej Armii Czerwonej, opanować większość terytorium etnicznej Łotwy, co zmusiło narodowy rząd Kārlisa Ulmanisa do ewakuowania się do Lipawy.
Siły zbrojne Łotwy składały się z dywizji Czerwonych Strzelców oraz jednostek Armii Czerwonej.
Rząd Stuczki wprowadził w kraju reformy na wzór Rosji bolszewickiej, m.in. wywłaszczenie dużych majątków ziemskich, nacjonalizację przemysłu, ograniczenie roli związków wyznaniowych. Decyzja o upaństwowieniu drobnego rolnictwa została jednak nieprzychylnie przyjęta przez większość Łotyszów i stała się – obok terroru rewolucyjnego – jednym z powodów spadku popularności komunistów.
Na wiosnę 1919 roku wojskom narodowym Ulmanisa, w toku wojny o niepodległość, dzięki pomocy niemieckiej Bałtyckiej Landeswehry, udało się odzyskać większość terytorium Łotwy[1] – 22 maja została zdobyta Ryga. Terytorium Łotwy radzieckiej składało się od tego czasu jedynie z kilku powiatów na terenie Łatgalii, z których bolszewicy zostali wygnani zimą 1919/1920 roku przez wspólne siły Łotyszów i Polaków.
Przypisy
- ↑ Tymoteusz Pawłowski. Bałtycki kocioł: Estonia, Łotwa i Litwa w latach 1917-1923. „Wojsko i Technika – Historia”. 1/2018. IV (15), s. 10, styczeń - luty 2018. Warszawa.
- p
- d
- e
|