Ścieżka (teoria grafów)

Ścieżka – ścieżką łączącą v 0 {\displaystyle v_{0}} z v n {\displaystyle v_{n}} o długości n nazywa się ciąg wierzchołków ( v 0 , v 1 , . . . , v n ) {\displaystyle (v_{0},v_{1},...,v_{n})} taki, że dla każdego k { 0 , 1 , , n 1 } {\displaystyle k\in \{0,1,\dots ,n-1\}} istnieje krawędź z v k {\displaystyle v_{k}} do v k + 1 {\displaystyle v_{k+1}} (w przypadku grafu nieskierowanego możemy mówić, że v k , v k + 1 {\displaystyle v_{k},v_{k+1}} sąsiadują z sobą)[1]. Często przez ścieżkę rozumiemy również dodatkowo ciąg (czasami zbiór) krawędzi łączących kolejne wierzchołki w ciągu wierzchołków ścieżki. Ciąg tych krawędzi posiada zawsze n {\displaystyle n} wyrazów, stąd określenie "długość", co jest najbardziej widoczne w przypadku szczególnego przypadku ścieżek bez powtarzających się wierzchołków (tzw. dróg).

Ścieżka prosta – ścieżka, w której nie ma powtarzających się wierzchołków[2].

W przypadku grafu (krawędzi) ważonych, należy odróżnić pojęcie długości od odległości (to jest sumy wag krawędzi łączących kolejne wierzchołki w ścieżce - być może liczone wielokrotnie).

Ścieżki są ważnym elementem teorii grafów oraz wielu algorytmów.

Zobacz też

  • osiągalność (teoria grafów)
  • droga (teoria grafów)
  • cykl (teoria grafów)
  • graf skierowany
  • graf prosty

Przypisy

  1. Reinhard Diestel: Graph Theory. Nowy Jork: 2000, s. 6. ISBN 0-387-95014-1.
  2. Thomas H. Cormen: Wprowadzenie do algorytmów. Warszawa: Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, 2001, s. 114. ISBN 83-204-2665-0.