2 Brygada Zaporowa
Historia | |
Państwo | Polska |
---|---|
Sformowanie | 1944 |
Rozformowanie | 1945 |
Tradycje | |
Kontynuacja | 12 samodzielny pułk KBW |
Organizacja | |
Dyslokacja | Bielsk Podlaski |
Rodzaj sił zbrojnych | |
Rodzaj wojsk | Piechota |
2 Samodzielna Brygada Zaporowa – związek taktyczny ludowego Wojska Polskiego.
Sformowana w sierpniu 1944 w Bielsku Podlaskim na wzór sowieckich oddziałów specjalnych, tzw. "zagraditielnych otriadow".
Zadania brygady
Brygada wykonywała dość specyficzne zadania. Czuwała nad porządkiem i bezpieczeństwem na zapleczu jednostek walczących. Przede wszystkim zwalczała wszelkie przejawy dywersji, maruderstwa i dezercji.
Obok tych zadań pododdziały zaporowe pełniły także służbę garnizonową, ochraniając ważniejsze obiekty wojskowe i państwowe.
Struktura organizacyjna
- Dowództwo i sztab
- ppłk Nikołaj Gawryluk od 20 VIII 1944 do 15 I 1945
- płk Aleksander Dawydiuk 15 I 1945 - 28 II 1945
- płk Onufry Mereszko 8 III - 7 IV 1945
- ppłk Aleksander Iwaszkiwicz szef sztabu brygady od 15 IX 1944 do 12 V 1945
(p.o. dowódcy w okresie 28 II - III 1945 i 7 IV - 26 VI 1945r.).
- grupa manewrowa
- trzy samodzielne bataliony zaporowe
- 3 batalion operacyjny 2 Brygady Zaporowej został przeformowany na 7 Pułk KBW stacjonujący w latach 1945–1964 w Kielcach.
Działania
Brygada organizacyjnie wchodziła w skład 1 Armii WP.
Jesienią 1944 stacjonowała w okolicach Warszawy i zabezpieczała tyły armii przed dywersją. W styczniu 1945 wykonała marsz do Bydgoszczy, gdzie chroniła fabrykę prochu i magazyny w Osowej Górze. W połowie marca 1945 w okolicach Gryfic ochraniała ważniejsze linie komunikacyjne i zajmowała się likwidacją rozbitych drobnych grup wojsk niemieckich. Wiosną 1945 pododdziały brygady pełniły służbę wartowniczą w obozach jeńców wojennych.
W maju 1945 brygada została wyłączona ze składu 1 Armii i przeformowana na 12 samodzielny pułk KBW oraz 7 samodzielny batalion ochrony.
W czerwcu 1945 jednostka KBW przegrupowana została z Myśliborza do Bolesławca[1].
Przypisy
- ↑ Mikołaj Plikus [red.]: Mała kronika ludowego Wojska Polskiego 1943-1973. s. 211-214.
Bibliografia
- Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945-1960: skład bojowy, struktury organizacyjne i uzbrojenie. Toruń; Łysomice: Europejskie Centrum Edukacyjne, 2005. ISBN 83-88089-67-6.
- Stanisław Komornicki: Wojsko Polskie: krótki informator historyczny o Wojsku Polskim w latach II wojny światowej, T. 1, Regularne jednostki ludowego Wojska Polskiego: formowanie, działania bojowe, organizacja, uzbrojenie, metryki jednostek piechoty. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1965.
- „Dowódcy Wojska Polskiego na froncie wschodnim 1943-1945”. Maciej Szczurowski, Ajaks, Styczeń 1996
- p
- d
- e
Korpusy |
|
---|---|
Dywizje (DP) | |
Brygady |
|
Pułki (pp) | |
Bataliony | |
Broń strzelecka |
- Artyleria polska na froncie wschodnim
- Wojsko Polskie w ZSRR
- Polska broń pancerna na froncie wschodnim
- p
- d
- e
Rodowód |
|
---|---|
Instytucje centralne | |
Formacje | |
Struktura organizacyjna | |
Działania wojsk |
|
Stalinizm w wojsku | |
Szkolnictwo wojskowe |
- Agenturalny Wywiad Operacyjny
- Front Polski
- Oddział II SG WP
- oficer polityczny
- Wojskowa Centrala Handlowa
- „Żołnierz Wolności”
- Oznaki rozpoznawcze
- Barwy broni