Aglaofiton

Aglaofiton
Rekonstrukcja budowy Aglaophyton major
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	naczyniowe
Gromada	ryniofity
Rodzaj	aglaofiton
Nazwa systematyczna
Aglaophyton major Kindston et Lang, 1920

Aglaofiton (łac. Aglaophyton major) – jedna z najstarszych roślin telomowych, należąca do ryniofitów (zaliczana pierwotnie do rodzaju Rhynia). Prawdopodobnie porastała brzegi jezior, rzek lub bagien wczesnego dewonu (pragu).

Sporofit posiadał kłącza z chwytnikami. Z kłącza wyrastały widlasto (dychotomicznie) rozgałęziające się bezlistne pędy, dochodzące do 30–60 cm wysokości, zakończone na szczytach dość dużymi, wrzecionowatymi zarodniami. Zarodniki opisano pod odrębną nazwą Retusotriletes. Męski gametofit aglaofitona to prawdopodobnie odkryty później gatunek Lyonophyton rhyniensis Remy et Remy, 1980.

W kłączach aglaofitonu odkryto arbuskule – strzępki grzybów świadczące o istnieniu między tymi organizmami mykoryzy arbuskularnej^[1].

Zobacz też

Rhynie Chert
rynia

Przypisy

↑ KazimierzK. Kopczyński KazimierzK., Zapis kopalny grzybów i organizmów grzybopodobnych, „Przegląd Geologiczny”, 54 (3), 2006, s. 231–237 [dostęp 2024-06-08] .

Bibliografia

AleksanderA. Jachowicz AleksanderA., SoniaS. Dybova-Jachowicz SoniaS., Paleobotanika, Katowice: Wydawnictwo UŚ, 2003, ISBN 83-226-1261-3, OCLC 69589081 .
Aglaophyton – University of Aberdeen
Aglaophyton – Palaeos