Amadynka długosterna
| Poephila acuticauda[1] | |||
| (Gould, 1840) | |||
 | |||
| Systematyka | |||
| Domena | eukarionty | ||
|---|---|---|---|
| Królestwo | zwierzęta | ||
| Typ | strunowce | ||
| Podtyp | kręgowce | ||
| Gromada | ptaki | ||
| Podgromada | Neornithes | ||
| Infragromada | ptaki neognatyczne | ||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Rodzina | astryldowate | ||
| Podrodzina | mniszki | ||
| Rodzaj | Poephila | ||
| Gatunek | amadynka długosterna | ||
| Synonimy | |||
| |||
| Podgatunki | |||
| |||
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3] | |||
 najmniejszej troski | |||
| Zasięg występowania | |||
 | |||
| |||
| |||
Amadynka długosterna[4], amadynka ostrosterna (Poephila acuticauda) – gatunek małego ptaka z rodziny astryldowatych (Estrildidae), zamieszkujący północną Australię.
Systematyka
Wyróżniono dwa podgatunki P. acuticauda[2][4][5]:
- amadynka długosterna (P. acuticauda acuticauda) – północno-zachodnia Australia.
- amadynka czerwonodzioba (P. acuticauda hecki) – północna Australia.
Morfologia
Osiąga długość do 15 cm. Dymorfizm płciowy mało widoczny, samiec ma jedynie większą plamę na gardle.
Ekologia i zachowanie
Występuje na rzadko porośniętych drzewami eukaliptusowymi sawannach. Żywi się nasionami traw i chwastów oraz drobnymi owadami. Gniazdo buduje w koronach drzew, w krzewach lub trawach. Gniazdo jest całkowicie zamknięte. Samica składa 4–6 białych jaj o wymiarach 16×12 mm. Młode opuszczają gniazdo po 21 dniach. Pary często siedzą ciasno przy sobie, gładząc wzajemnie piórka.
Status
Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) uznaje amadynkę długosterną za gatunek najmniejszej troski (LC, least concern) nieprzerwanie od 1988 roku. Całkowita liczebność populacji nie została oszacowana, ale ptak opisywany jest jako pospolity lub dość pospolity. Trend liczebności populacji uznaje się za stabilny[3].
Przypisy
- ↑ Poephila acuticauda, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ a b Payne, R., Christie, D.A. & de Juana, E.: Long-tailed Finch (Poephila acuticauda). [w:] del Hoyo, J., Elliott, A., Sargatal, J., Christie, D.A. & de Juana, E. (red.). Handbook of the Birds of the World Alive [on-line]. 2019. [dostęp 2019-12-12].
- ↑ a b Poephila acuticauda, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- ↑ a b Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Rodzina: Estrildidae Bonaparte, 1850 - astryldowate - Waxbills (wersja: 2020-03-14). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-11-29].
- ↑ F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Waxbills, parrotfinches, munias, whydahs, Olive Warbler, accentors, pipits. IOC World Bird List (v10.2). [dostęp 2020-11-29]. (ang.).
Bibliografia
- Stanisław Chvapil: Ptaki ozdobne. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1985, s. 202-203. ISBN 83-09-00857-8.
Linki zewnętrzne
- Zdjęcia i nagrania audiowizualne. [w:] eBird [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. (ang.).
