Amplituda rozpraszania
Amplituda rozpraszania – wielkość występująca w wyrażaniu na funkcję falową cząstek rozpraszanych w znacznej odległości od centrum rozpraszającego. Wymiarem tej wielkości jest długość[1].
Dla cząstek o spinie zerowym, bez ładunku elektrycznego, rozpraszanie opisywane jest przez:
gdzie:
- – wektor położenia o długości równej odległości od centrum rozpraszającego,
- – przybywająca fala płaska o liczbie falowej wzdłuż osi
- – rozchodząca się fala kulista,
- – kąt rozpraszania,
- – amplituda rozpraszania.
Różniczkowy przekrój czynny dla rozpraszania sprężystego wyrażony jest
Dla cząstek o spinie niezerowym amplituda rozpraszania jest dwuwskaźnikową macierzą gdzie wskaźniki i są rzutami spinu cząstki padającej i rozproszonej na oś
Przypisy
- ↑ red. nacz. tomu Jan Zienkiewicz: red. nacz. Heliodor Chmielewski: Encyklopedia Techniki. T. Energia jądrowa. Warszawa: Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, 1970, s. 16, seria: Encyklopedia Techniki.
Kontrola autorytatywna (physics term):
- BnF: 12269651r