Antoine Hubert Thijssen
| ||
Kraj działania | Indonezja | |
---|---|---|
Data i miejsce urodzenia | 26 maja 1906 | |
Data śmierci | 7 lipca 1982 | |
Wikariusz apostolski Ende | ||
Okres sprawowania | 1951−1961 | |
Biskup Larantuka | ||
Okres sprawowania | 1961−1973 | |
Wyznanie | katolicyzm | |
Kościół | ||
Prezbiterat | 31 stycznia 1932 | |
Nominacja biskupia | 8 marca 1951 | |
Sakra biskupia | 3 maja 1951 |
Data konsekracji | 3 maja 1951 | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Konsekrator | Heinrich Leven SVD | ||||||||
Współkonsekratorzy | Jacques Pessers SVD | ||||||||
| |||||||||
|
Antoine Hubert Thijssen SVD (ur. 26 maja 1906 w Baarlo, zm. 7 lipca 1982) – holenderski duchowny katolicki, wikariusz apostolski Ende w latach 1951–1961, biskup diecezjalny Larantuki w latach 1961–1973, administrator apostolski Denpasaru w latach 1973–1980, biskup senior Larantuki w latach 1980–1982.
Życiorys
Święcenia kapłańskie otrzymał 31 stycznia 1932 roku w zgromadzeniu misjonarzy werbistów[1].
8 marca 1951 roku papież Pius XII mianował go wikariuszem apostolskim wikariatu Ende (przekształconego w 1961 roku w archidiecezję), ze stolicą tytularną Nilopolis. 3 maja 1951 z rąk biskupa Heinricha Levena przyjął sakrę biskupią. 3 stycznia 1961 roku z rąk papieża Jana XXIII otrzymał nominację na biskupa diecezjalnego nowo powstałej diecezji w Larantuka. 23 lutego 1973 roku papież Paweł VI przyjął jego rezygnację z pełnienia obowiązków ordynariusza diecezji Larantuka, jednocześnie mianując go administratorem apostolskim diecezji Denpasar ze stolicą tytularną Eguga[1].
Brał udział w I, II, III i IV sesji soboru watykańskiego II jako Ojciec Soborowy[1].
4 września 1980 roku w związku z osiągnięciem kanonicznego wieku emerytalnego złożył rezygnację z zajmowanego stanowiska, stając się jednocześnie biskupem seniorem diecezji Larantuka ze stolicą tytularną Eguga[1].
Zmarł 7 lipca 1982 roku[1].
Przypisy
Linki zewnętrzne
- Antoine Hubert Thijssen [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2015-09-24] (ang.).