Antoni Habel
Data i miejsce urodzenia | 1760 |
---|---|
Pochodzenie | polskie |
Data i miejsce śmierci | 6 października 1831 |
Przyczyna śmierci | cholera |
Instrumenty | skrzypce |
Gatunki | muzyka poważna, muzyka klasycystyczna |
Zawód | kompozytor, skrzypek |
Zobacz w Wikiźródłach hasło Antoni Habel w Encyklopedii Muzycznej PWM |
Antoni Habel (ur. 1760 prawdopodobnie w Gnieźnie, zm. 6 października 1831 tamże)[1] – polski kompozytor i skrzypek okresu klasycyzmu.
Życiorys
Nie wiadomo, gdzie uczył się muzyki. W 1794 został przyjęty jako pierwszy skrzypek do kapeli katedralnej w Gnieźnie, co świadczy o jego wysokich kwalifikacjach zawodowych. W 1811 opuścił kapelę[1][2] i podjął pracę registratora w sądzie ziemskim w Gnieźnie[2]. W 1818 wrócił do niej ponownie[1][2], był już jednak chory[2]. Pierwsze wiadomości o Hablu jako kompozytorze pochodzą z 1795[1] . Ożenił się z Marianną Lesińską z Gniezna[2]. Pod koniec życia przestał komponować z powodu złej sytuacji materialnej i choroby. Zmarł na cholerę[2].
Kompozycje
(na podstawie materiałów źródłowych[1][2])
- Symfonia D-dur, kompozycje w rękopisie w Archiwum Archidiecezjalnym w Gnieźnie; współczesne prawykonanie Bydgoszcz 1963 według opracowania rękopisu przez Danutę Idaszak
- Jutrznia pro festo Pentacostes (1796), kompozycje w rękopisie w Archiwum Archidiecezjalnym w Gnieźnie
- Invitatorium
- Psalm 1. Magnus
- Psalm 2. Exurgat
- Psalm 3. Benedic
- Benedictus
- Gloria
- Sinfonia ex F, rękopis w Gostyniu Wielkopolskim
- Jutrznię na świątki (1796)
- Te Deum laudamus (1796)
- Msza C-dur, (niezachowana)
- Jutrznia pro festo Penecostes na 9 głosów, (niezachowana)
- Symfonia na 8 głosów, (niezachowana)
Ponadto Habel kopiował dla kapeli nuty. W 1795 kapituła zapłaciła mu za 10 symfonii, Veni Creator i 2 msze[2][1] , z których jedna może być jego własną kompozycją[1] . W 1796 dostarczył Stabat Mater Giovanniego Battisty Pergolesiego i Mors Christi Carla Heinricha Grauna[1] . W Archiwum Archidiecezjalnym w Gnieźnie zachowane są także 3 symfonie pisane ręką Habla: jedna anonimowa oraz dwie Josepha Haydna — D-dur (Hob. 1., nr 62, 1780) i Es-dur (Hob. 1., nr 74, 1781)[1] .
Przypisy
Bibliografia
- Zygmunt Marian Szweykowski: Habel Antoni. W: Encyklopedia muzyczna PWM. Elżbieta Dziębowska (red.). Wyd. I. T. 4: HIJ część biograficzna. Kraków: PWM, 1993. ISBN 83-224-0453-0. OCLC 180641615. (pol.).
- p
- d
- e
Kompozytorzy |
|
---|---|
Teoretycy |
|
Ważniejsze opery |
|
Budowniczowie instrumentów |
|
Obcokrajowcy działający w Polsce | |
Zobacz też | |
Inne sztuki |
|
- ← Barokowa muzyka polska
- Romantyczna muzyka polska →