BAe ATP
BAe ATP SATA Air Açores | |||
Dane podstawowe | |||
Państwo | Wielka Brytania | ||
---|---|---|---|
Producent | British Aerospace (BAe) | ||
Typ | samolot pasażerski | ||
Konstrukcja | metalowa | ||
Załoga | 2 | ||
Historia | |||
Data oblotu | 6 sierpnia 1986 | ||
Lata produkcji | 1988 - 1996 | ||
Liczba egz. | 64 | ||
Dane techniczne | |||
Napęd | 2 x Silnik turbośmigłowy Pratt & Whitney Canada PW126A | ||
Moc | 1978 kW każdy | ||
Wymiary | |||
Rozpiętość | 30,63 m | ||
Długość | 26,01 m | ||
Wysokość | 7,14 m | ||
Powierzchnia nośna | 78,3 m² | ||
Masa | |||
Własna | 13 595 kg | ||
Startowa | 22 930 kg | ||
Zapas paliwa | 3778 dm³ | ||
Osiągi | |||
Prędkość przelotowa | 496 km/h | ||
Pułap | 7 600 m | ||
Zasięg | 1 825 km | ||
Dane operacyjne | |||
Liczba miejsc | |||
64 | |||
|
BAe ATP (ang. Advanced Turbo-Prop, zaawansowany turbośmigłowiec) – brytyjski samolot pasażerski przeznaczony do obsługiwania połączeń lokalnych, wyprodukowany w liczbie 64 egzemplarzy przez firmę British Aerospace.
Historia
ATP był odpowiedzią wytwórni British Aerospace na rosnące zapotrzebowanie na niewielki, tani, turbośmigłowy samoloty do obsługi lokalnych połączeń. Miał on konkurować z samolotami ATR 42 i De Havilland Canada DHC-8 Dash-8. 1 marca 1984 roku firma ogłosiła swoje zamiary względem nowego samolotu turbośmigłowego. Aby obniżyć koszty projektowania i produkcji sięgnięto po istniejącą już konstrukcję, samolot Hawker Siddeley HS 748, jego wariant Super 748. Poddano go modyfikacji polegającej na wydłużeniu kadłuba o 5,03 m, silniki Rolls-Royce Dart zastąpiono bardziej ekonomicznymi Pratt & Whitney Canada PW126 z nowymi, sześciołopatowymi śmigłami zaprojektowanymi wspólnie przez firmy British Aerospace i amerykańską Hamilton Standard. ATP otrzymał całkowicie skomputeryzowane wyposażenie kabiny pilotów. Prototyp nowej maszyny swój pierwszy lot wykonał 6 sierpnia 1986 roku[1]. We wrześniu 1988 roku samolot otrzymał homologację amerykańskiej Federal Aviation Administration. Pierwszy seryjny samolot wszedł do służby w liniach lotniczych British Midland 9 maja 1988 roku[2].
Konstrukcja
Samolot jest dwusilnikowym, metalowym dolnopłatem. Wolnonośne, dwudźwigarowe skrzydła o obrysie trapezowym z niewielkim skosem krawędzi natarcia i dodatnim wzniosem, w zewnętrznych częściach umieszczone są integralne zbiorniki paliwa. Płaty wyposażone są w klapy Fowlera i lotki. Metalowy kadłub o konstrukcji półkskorupowej. Usterzenie klasyczne, wolnonośne, statecznik pionowy o skośnej krawędzi natarcia, ster kierunku i ster wysokości jednodźwigarowy. Ster wysokości zaopatrzony w klapki odciążające. Usterzenie poziome o obrysie trapezowym. Podwozie trójzespołowe, przednie dwókołowe chowane do przodu do wnęki w kadłubie, główne, również dwukołowe i chowane do przodu do wnęk w gondolach silników. Dwa silniki turbośmigłowe Pratt & Whitney Canada PW126A napędzające sześciołopatowe, kompozytowe śmigła[2]. .
Wersje[2]
- ATP Freighter - wersja sześciu samolotów ATP z powiększoną kabiną ładunkową
- Maritime ATP - wersja zmilitaryzowana, przeznaczona do patrolowania obszarów morskich. Projekt nie doczekał się realizacji
- ATP-AEW - wersja zmilitaryzowana, będąca propozycją dla Sił Powietrznych Australii na samolot wczesnego ostrzegania. Projekt nie doczekał się realizacji
Przypisy
Bibliografia
- Jacek Nowicki, British Aerospace Jetstream 31, "Lotnictwo", nr 7 (1992), s. 44, ISSN 0867-6763.
- Samoloty niezapomniane modele. Warszawa: Grupa Wydawn. Foksal, 2013. ISBN 978-83-280-0077-3. OCLC 881384238.
- p
- d
- e
Bojowe | |
---|---|
Patrolowe i obserwacyjne | |
Szkolno-treningowe | |
Pasażerskie/transportowe |
|
Drony (UAV) | |
Drony bojowe (UCAV) |
|
Prototypy i eksperymentalne |
|