BTR-94
BTR-94 w służbie irackiej armii | |||
Dane podstawowe | |||
Państwo | Ukraina | ||
---|---|---|---|
Producent | |||
Typ pojazdu | transporter opancerzony | ||
Trakcja | kołowa 8 × 8 | ||
Załoga | 3 osoby + 10 żołnierzy desantu | ||
Historia | |||
Egzemplarze | 50 | ||
Dane techniczne | |||
Silnik | silnik diesla V12 o mocy 300 KM | ||
Poj. zb. paliwa | 300 l | ||
Długość | 7,62 m | ||
Szerokość | 2,9 m | ||
Wysokość | 2,8 m | ||
Prześwit | 47 cm | ||
Masa | 15 t | ||
Osiągi | |||
Prędkość | 90 km/h (na drodze) | ||
Zasięg pojazdu | 600-800 km | ||
Pokonywanie przeszkód | |||
Brody (głęb.) | pojazd amfibijny | ||
Rowy (szer.) | 2 m | ||
Ściany (wys.) | 0,5 m | ||
Dane operacyjne | |||
Uzbrojenie | |||
2 × działko 23 × 152 mm 2A7M 1 × karabin maszynowy PKT kal. 7,62 mm | |||
Wyposażenie | |||
1 × radar GR-133 w wieży BAU-23 × 2 6 × wyrzutnia granatów dymnych | |||
Użytkownicy | |||
Irak, Jordania | |||
|
BTR-94 – ukraiński transporter opancerzony będący modyfikacją radzieckiego transportera BTR-80. Konstrukcja zaprojektowana i produkowana w fabryce im. Małyszewa. Pojazd był przeznaczony głównie na eksport. Był na wyposażeniu Jordanii, która później przekazała wszystkie pojazdy armii irackiej.
Historia
W 1994 roku fabryka im. Małyszewa zakończyła fazę projektową nad krajową modyfikacją posiadanych transporterów BTR-80 radzieckiej konstrukcji[1]. Tym, co odróżniało BTR-94 od konstrukcji, na której bazował, było zastosowanie zdalnie sterowanej wieżyczki BAU-23x2 z dwoma działkami 23 × 152 mm 2A7M[2], radaru GR-133 umożliwiającego wykrywanie celów naziemnych i powietrznych[3], zmodyfikowanych przyrządów celowniczych oraz noktowizyjnych[2]. Pozostała charakterystyka pojazdu związana z opancerzeniem czy odpornością na broń masowego rażenia pozostały takie same, jak w przypadku BTR-80[1].
W 1997 roku Jordania zamówiła 50 transporterów BTR-94. Zostały one dostarczone jordańskiej armii na przełomie lat 1999–2000 przez Ukrspetseksport w imieniu fabryki im. Małyszewa. Realizacja kontraktu przyczyniła się także do kontrowersji związanych z finansami. Fabryka im. Małyszewa pozwała Ukrspetseksport, domagając się, aby spółka zajmująca się eksportem broni wyrównała straty w wysokości 12 milionów hrywien. Straty powstały w wyniku tego, iż Ukrspetseksport w ciągu dwóch miesięcy od zrealizowania kontraktu nie przekazał fabryce należnych 1 350 000 dolarów[3].
W 2004 roku Jordania przekazała wszystkie transportery armii irackiej z bliżej nieznanych powodów[2].
Konstrukcja
BTR-94 jest opancerzonym transporterem kołowym o napędzie 8 × 8 ze zdolnościami amfibijnymi. Załoga składa się z dowódcy, kierowcy i strzelca[2]. W przedziale desantowym jest miejsce dla 10 wyekwipowanych żołnierzy. Masa pojazdu wynosi 14 t[2], chociaż są źródła, które podają 13,6 t[1][4], a nawet 16,5 t[5]. Wysokość BTR-94 to 2,8 m, szerokość 2,9 m, a długość to 7,65 m[2].
Uzbrojenie
Pojazd został wyposażony w zdalnie sterowaną wieżyczkę BAU-23x2, w której zamontowane są dwa działka 23 × 152 mm 2A7M, takie same, jak w ZSU-23-4 Szyłka. Dodatkowym uzbrojeniem jest karabin maszynowy PKT kalibru 7,62 mm[5]. Efektywny zasięg działek to 2000 m, co pozwala na rażenie jednostek latających na niskim pułapie[2].
Wyposażenie
BTR-94 ma zmodyfikowane przyrządy celownicze, a także dodany system noktowizji i kamery wideo[3]. Wieżyczka została wyposażona w radar GR-133, który umożliwia wykrywanie celów naziemnych (zasięg 20 km) i powietrznych (zasięg 30 km). Radar może zostać zintegrowany z innymi systemami dowodzenia, aby móc przekazywać dane z pola walki[2]. Po obu stronach wieżyczki zamontowano po trzy wyrzutnie granatów dymnych[5].
Napęd i osiągi
Transporter napędzany jest przez silnik diesla o mocy 300 KM, taki sam, jak użyty w BTR-80UP[1]. Dzięki temu pojazd może poruszać się z prędkością maksymalną 90 km/h po drogach, a przeszkody wodne może pokonywać z prędkością maksymalną 10 km/h[3]. Zbiorniki paliwa mają pojemność 300 l.
Maksymalny zasięg pojazdu szacuje się na 600[1]–800 km[2][4].
Użytkownicy
W 1997 roku Jordania zamówiła 50 transporterów BTR-94[3]. Kontrakt opiewał na sumę 6,5 milionów dolarów[6].
W 2004 roku Jordania przekazała wszystkie swoje transportery brygadzie zmechanizowanej policji Iraku[1].
Przypisy
- ↑ a b c d e f BTR-94, „Tank Encyclopedia” [dostęp 2022-04-06] .
- ↑ a b c d e f g h i BTR-94, „Military Today” [dostęp 2022-04-06] .
- ↑ a b c d e BTR-94, „Global Security” [dostęp 2022-04-06] .
- ↑ a b BTR-94, „Army Gudie” [dostęp 2022-04-06] .
- ↑ a b c BTR-94, „Military Factory” [dostęp 2022-04-06] .
- ↑ SIPRI, Trade Registers [online] [dostęp 2022-04-06] .