Bajomyszka
Baiomys | |||
F.W. True, 1894[1] | |||
Bajomyszka północna (B. taylori) | |||
Systematyka | |||
Domena | eukarionty | ||
---|---|---|---|
Królestwo | zwierzęta | ||
Typ | strunowce | ||
Podtyp | kręgowce | ||
Gromada | ssaki | ||
Podgromada | żyworodne | ||
Infragromada | |||
Rząd | gryzonie | ||
Podrząd | Supramyomorpha | ||
Infrarząd | myszokształtne | ||
Nadrodzina | myszowe | ||
Rodzina | chomikowate | ||
Podrodzina | nowiki | ||
Plemię | Baiomyini | ||
Rodzaj | bajomyszka | ||
Typ nomenklatoryczny | |||
Hesperomys taylori O. Thomas, 1887 | |||
Gatunki | |||
| |||
| |||
|
Bajomyszka[2] (Baiomys) – rodzaj ssaków z podrodziny nowików (Neotominae) w obrębie rodziny chomikowatych (Cricetidae).
Zasięg występowania
Rodzaj obejmuje gatunki występujące od Stanów Zjednoczonych do Nikaragui[3][4][5].
Morfologia
Długość ciała (bez ogona) 53–79 mm, długość ogona 34–56 mm, długość ucha 9–12 mm, długość tylnej stopy 12–17 mm; masa ciała 6–10 g[4][6].
Systematyka
Rodzaj (w randze podrodzaju w obrębie Sitomys) zdefiniował w 1894 roku amerykański biolog Frederick W. True w artykule poświęconym pokrewieństwie systematycznym bajomyszki północnej, opublikowanym w czasopiśmie Proceedings of the United States National Museum[1]. Gatunkiem typowym jest (oryginalne oznaczenie) bajomyszka północna (B. taylori).
Etymologia
Baiomys: gr. βαιος baios ‘niewielki, maleńki’; μυς mus, μυoς muos ‘mysz’[7].
Podział systematyczny
Do rodzaju należą następujące występujące współcześnie gatunki[8][6][3]:
Grafika | Gatunek | Autor i rok opisu | Nazwa zwyczajowa[2] | Podgatunki[4][3][6] | Rozmieszczenie geograficzne[4][3][6] | Podstawowe wymiary[4][6][a] | Status IUCN[9] |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Baiomys musculus | (Merriam, 1892) | bajomyszka południowa | gatunek monotypowy | endemit Meksyku (południowe Nayarit, Jalisco, Colima i Michoacán) | bak danych | LC | |
Baiomys brunneus | (J.A. Allen & F.M. Chapman, 1897) | 7 podgatunków | południowy Meksyk (Guerrero, Morelos, Puebla, Veracruz, Oaxaca i Chiapas), południowa Gwatemala, południowy Honduras, Salwador i północno-zachodnia Nikaragua | DC: 6,5–7,9 cm DO: 3,5–5,6 cm MC: 6–10 g | NE | ||
Baiomys taylori | (O. Thomas, 1887) | bajomyszka północna | 8 podgatunków | południowe Stany Zjednoczone (południowo-wschodnia Arizona, południowo-zachodni Nowy Meksyk, południowo-zachodnia Oklahoma i Teksas) na południe do środkowego Meksyku (Michoacán i Puebla) | DC: 5,3–7,6 cm DO: 3,4–5,3 cm MC: 6–9 g | LC |
Kategorie IUCN: LC – gatunek najmniejszej troski; NE – gatunki niepoddane jeszcze ocenie.
Opisano również gatunki wymarłe z pliocenu Stanów Zjednoczonych:
- Baiomys aquilonius Zakrzewski, 1969[10]
- Baiomys brachygnathus (Gidley, 1922)[11]
- Baiomys kolbi Hibbard, 1952[12]
- Baiomys minimus (Gidley, 1922)[11]
- Baiomys mowi Albright, 1999[13]
- Baiomys rexroadi Hibbard, 1941[14]
- Baiomys sawrockensis Hibbard, 1953[15]
Uwagi
- ↑ DC – długość ciała; DO – długość ogona; MC – masa ciała
Przypisy
- ↑ a b F.W. True. On the relationships of Taylor’s mouse, Sitomys taylori. „Proceedings of the United States National Museum”. 16, s. 758, 1894. (ang.).
- ↑ a b Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 240. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
- ↑ a b c d C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 370. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
- ↑ a b c d e U. Pardiñas, P. Myers, L. León-Paniagua, N.O. Garza, J. Cook, B. Kryštufek, R. Haslauer, R. Bradley, G. Shenbrot & J. Patton. Opisy gatunków Cricetidae: U. Pardiñas, D. Ruelas, J. Brito, L. Bradley, R. Bradley, N.O. Garza, B. Kryštufek, J. Cook, E.C. Soto, J. Salazar-Bravo, G. Shenbrot, E. Chiquito, A. Percequillo, J. Prado, R. Haslauer, J. Patton & L. León-Paniagua: Family Cricetidae (True Hamsters, Voles, Lemmings and New World Rats and Mice). W: D.E. Wilson, R.A. Mittermeier & T.E. Lacher (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 7: Rodents II. Barcelona: Lynx Edicions, 2017, s. 365–366. ISBN 978-84-16728-04-6. (ang.).
- ↑ D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Genus Baiomys. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2020-11-28].
- ↑ a b c d e Class Mammalia. W: Lynx Nature Books: All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 236. ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.).
- ↑ T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 131, 1904. (ang.).
- ↑ N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-10-05]. (ang.).
- ↑ Taxonomy: Baiomys – Genus. The IUCN Red List of Threatened Species. [dostęp 2024-09-01]. (ang.).
- ↑ R.J. Zakrzewski. The rodents from the Hagerman Local Fauna, Upper Pliocene of Idaho. „Contributions from the Museum of Paleontology, University of Michigan”. 23 (1), s. 17, 1969. (ang.).
- ↑ a b J.W. Gidley. Preliminary report on fossil vertebrates of the San Pedro Valley, Arizona, with descriptions of new species of Rodentia and Lagomorpha. „United States Geological Survey Professional Paper”. 131E, s. 124, 1922. (ang.).
- ↑ C.W.C.W. Hibbard C.W.C.W., A contribution to the Rexroad fauna, „Transactions of the Kansas Academy of Science”, 55 (2), 1952, s. 201, DOI: 10.2307/3625877, JSTOR: 3625877 .
- ↑ L.B.L.B. Albright L.B.L.B., III, Biostratigraphy and vertebrate paleontology of the San Timoteo Badlands, southern California (Systematic Paleontology), „University of California Publications in Geological Sciences”, 144, s. 63, DOI: 10.1525/california/9780520098367.003.0005 (ang.).
- ↑ C.W. Hibbard. New mammals from the Rexroad Fauna, Upper Pliocene of Kansas. „The American midland naturalist”. 26 (2), s. 351, 1941. DOI: 10.2307/2420965. (ang.).
- ↑ C.W. Hibbard. The Saw Rock Canyon fauna and its stratigraphic significance. „Papers of the Michigan Academy of Science, Arts, and Letters”. 38, s. 402, 1952. (ang.).