Benedictus Ducis

Benedictus Ducis (ur. około 1490 prawdopodobnie niedaleko Konstancji, zm. 1544 w Schalkstetten koło Ulm^[1][2]) – niemiecki kompozytor.

Utożsamiany bywa niekiedy z Benedictusem de Opiriis, wzmiankowanym w źródłach jako organista w Antwerpii (1514–1516) i członek Chapel Royal w Londynie (1516–1522)^[2]. Przed 1520 rokiem przebywał w Wiedniu, gdzie prawdopodobnie studiował^[1][2]. W 1532 roku przeszedł na stronę reformacji i w kolejnych latach pełnił posługę pastora w Ulm (1532), Stubersheim (1533) i Schalkstetten (1535)^[1][2]. W dokumentach z tego okresu wzmiankowany jest jako Benedictus Dutch^[1][2] i Benedictus Herzog^[1]. Niekiedy błędnie utożsamiany był z Benedictusem Appenzellerem^[1][2].

Jako kompozytor związany był z kręgiem południowoniemieckim^[1]. Był autorem 3-, 4- i 7-głosowych motetów, 3- i 4-głosowych chorałów, 3–4-głosowych ód, mszy, nieszporów oraz pieśni świeckich^[1].

• Benedictus Ducis – twórczość tego autora dostępna w bibliotece cyfrowej International Music Score Library Project