Bernard Giles
| Ten artykuł należy dopracować: od 2020-10 → poprawić styl – powinien być encyklopedyczny, od 2020-10 → zweryfikować treść i dodać przypisy. Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu. |
Data i miejsce urodzenia | 9 kwietnia 1953 |
---|---|
Zawód, zajęcie | Elektryk |
Bernard Eugene Giles (ur. 9 kwietnia 1953 w Titusville) – amerykański seryjny morderca, pedofil oraz nekrofil. Jest odpowiedzialny za serię morderstw pięciu kobiet, której dopuścił się na przestrzeni zaledwie dwunastu tygodni w Titusville, na Florydzie w 1973 roku. Odsiaduje wyrok dożywocia w więzieniu o zaostrzonym rygorze w Okeechobee Correctional Institution na Florydzie. Po aresztowaniu został uznany za psychicznie zaburzonego przestępcę seksualnego, a następnie umieszczono go w szpitalu. W 1977 roku został skazany na dożywocie.
Dzieciństwo oraz wczesna młodość
Bernard Giles urodził się 9 kwietnia 1953 roku jako jedno z czworga dzieci w prawidłowo funkcjonującej rodzinie. Giles nie miał kłopotów związanych z patologicznymi wzorcami rodzicielskimi, które jakkolwiek mogłyby wpłynąć na jego zachowanie w stosunku do pojawienia się agresji oraz chęci dokonywania morderstw[1].
Według jego relacji z wywiadu, jako dziecko miał odczuwać niekontrolowane mordercze chęci skupiające na wyrządzaniu krzywdy kobietom. Miał odczuwać „dreszczyk emocji” podczas dokonywanej przez niego przemocy seksualnej. Niezdrowa obsesja pojawiła się u niego w wieku sześciu lat, kiedy podczas gry na podwórku z rówieśniczką, Giles dogonił ją, usiadł na niej okrakiem, a następnie zaczął dusić.
W wieku 16 lat porzucił naukę. W wieku 20 lat, pracując jako elektryk, ożenił się z 18-letnią Leslie. Zaraz po ślubie para zamieszkała na parkingu przyczep w Titusville. Później narodziła się ich córka Heather[2].
Morderstwa
Pierwszą ofiarą oprawcy była Nancy Gerry. Niespełna osiemnastoletnia barmanka oraz śpiewaczka w lokalnym barze, szukająca podwózki, zgodziła się na przejazd jego samochodem. Została wywieziona do lasu, gdzie Giles kazał jej wysiąść z samochodu, podprowadził do drzewa i zastrzelił[3]. Giles wszystkie ofiary przewiózł do miejsca gajów drzew pomarańczowych, gdzie mordował je strzałem z broni palnej lub poprzez uduszenie, a następnie wykorzystywał seksualnie[2].
Lp. | Ofiara | Wiek | Data |
---|---|---|---|
1. | Nancy Gerry | 18 | 26 września 1973 |
2. | Sharon Wilmer | 14 | 5 listopada 1973 |
3. | Krista Melton | 14 | 14 listopada 1973 |
4. | Carolyn Bennett | 17 | 15 listopada 1973 |
5. | Paula Hamric | 22 | 17 listopada 1973 |
Aresztowanie
Bernard Giles porwał dwie nastolatki i zabrał je tym razem nie do gaju, a do lasu. Kiedy próbował je zastrzelić, pistolet zaciął się, a kobiety wykorzystały okazję i uciekły. Skierowały się na najbliższy komisariat policji i wyjawiły dane porywacza. Został aresztowany i osądzony w 1974. Przyznał się do wszystkich pięciu morderstw, dzięki czemu uniknął kary śmierci. W 1977 wyrok został zmieniony na dożywocie.
Geneza psychologiczna
Giles przyznał, że dreszcz emocji związany z podjęciem decyzji o morderstwach był dla niego czymś nadzwyczajnym.
Kiedy na przesłuchaniu jeden z policjantów prowadzących sprawę zapytał, czy Giles czuje wyrzuty sumienia po zabiciu Nancy Gerry, ten zaprzeczył, nie ukazując skruchy. Pamięta wygląd wszystkich swoich ofiar, ale nie pamięta ich nazwisk. W wywiadzie porównał je do przedmiotów, cytując: „Dlaczego ktoś miałby przyjąć imiona swoich ofiar? Widziałem te kobiety jako przedmioty”. Miał nie zabijać co najmniej trzech kolejnych młodych kobiet, które trzymał na muszce, ponieważ rozmawiały z nim, tym samym "uczłowieczając" się do niego.
Jeśli chodzi o wygląd ofiar, nie miał on dla niego najmniejszego znaczenia. W wyborze kierował się kryterium ich "dostępności".
W 2019 roku Giles udzielił wywiadu Piersowi Morganowi w ramach serialu dokumentalnego o ITV zatytułowanego Confessions Of A Serial Killer With Piers Morgan. Podczas wywiadu prowadzący Piers przedstawił Gilesowi zdjęcie jego dorosłej córki i zapytał go, co poczułby w momencie, gdyby te wszystkie okropne rzeczy, których się dopuścił, zostały wyrządzone jego córce, odpowiedział: Z pewnością by mi się to nie spodobało.[4].
Przypisy
- ↑ Seryjni mordercy – jaki wpływ na ich „karierę” ma dzieciństwo? [online], Ranking ośrodków terapii, 21 lutego 2019 [dostęp 2020-10-24] (ang.).
- ↑ a b EllaE. Pengelly EllaE., Bernard Giles: Story behind the serial killer and the crimes he committed [online], CambridgeshireLive, 8 lutego 2019 [dostęp 2020-10-24] (ang.).
- ↑ Piers Morgan: 'Serial killer Bernard Giles seemed harmless when we met... but he had the darkest eyes I've ever seen' [online], The Sun, 4 lutego 2019 [dostęp 2020-10-24] (ang.).
- ↑ 4 Extremely Disturbing Interviews With Serial Killers [online] .