Biała Prudnicka
Ten artykuł dotyczy stacji kolejowej. Zobacz też: miasto Biała. |
Stacja ok. 1910 | |||
Państwo | Polska | ||
---|---|---|---|
Województwo | |||
Miejscowość | Biała | ||
Data otwarcia | 1896 | ||
Poprzednie nazwy | Zülz (1896–1930) | ||
Rodzaj | stacja kolejowa | ||
Dane techniczne | |||
Liczba peronów | 2 | ||
Liczba krawędzi peronowych | 3 | ||
Kasy |
| ||
Linie kolejowe | |||
| |||
Położenie na mapie Białej | |||
Położenie na mapie Polski | |||
Położenie na mapie województwa opolskiego | |||
Położenie na mapie powiatu prudnickiego | |||
Położenie na mapie gminy Biała | |||
50°23′06,22″N 17°40′22,87″E/50,385061 17,673019 | |||
|
Biała Prudnicka – nieczynna stacja kolejowa w miejscowości Biała, w województwie opolskim, w powiecie prudnickim, w gminie Biała, w Polsce.
Historia
W 1895 firma Lenz & Co, lokalne samorządy, właściciele papierni w Krapkowicach oraz majątków ziemskich zawiązali spółkę Kolej Prudnicko-Gogolińska z siedzibą w Prudniku, której celem stała się budowa drugorzędnej, normalnotorowej linii lokalnej z Prudnika do Goglina, na stacjach końcowych stycznej z istniejącymi już w tym czasie liniami państwowymi. 19 sierpnia 1895 spółka uzyskała koncesję, po czym przystąpiono do prac budowlanych. Pierwszy odcinek – z Prudnika do Białej Prudnickiej – oddano dla ruchu towarowego 22 października 1896, a już 4 grudnia 1896 oddano do użytku całą linię z Prudnika do Gogolina, zarówno dla ruchu towarowego, jak i osobowego. Według niepotwierdzonych źródeł stacja Biała miała się docelowo stać stacją węzłową, za sprawą planów przedłużenia linii Nysa–Ścinawa Nyska do Białej i dalej do Głogówka, gdzie łączyłaby się z linią Kędzierzyn–Nysa.
Lokomotywownię, dyspozyturę i kierownictwo kolei umieszczono w Białej. Tabor spółki składał się z trzech parowozów zbudowanych w Szczecinie (później dokupiono jeszcze trzy), 15 wagonów osobowych, 4 bagażowych i około 50 wagonów towarowych różnych typów. W ruchu towarowym zapewniano obsługę zakładów przemysłowych w Krapkowicach (papiernia, „Otmęt”), Zielinie (piaskownia), Białej (cukrownia, betoniarnia) oraz bocznicy do jednostki wojskowej w Krapkowicach; ponadto sezonowo na stacjach Biała Prudnicka, Krobusz i Łącznik znajdowały się punkty ładunkowe buraków cukrowych. Ze znajdującej się w Zielinie piaskowni odprawiano wagony załadowane workami z piaskiem, który wykorzystywano w piasecznicach lokomotyw, nawet w tak odległych lokomotywowniach jak Piła, Szczecin, Warszawa Grochów czy Siedlce[1].
W 2012 został rozebrany budynek dworca[2].
Przypisy
Linki zewnętrzne
- Biała Prudnicka w Ogólnopolskiej Bazie Kolejowej – bazakolejowa.pl
- Biała Prudnicka w Atlasie Kolejowym Polski, Czech i Słowacji – www.atlaskolejowy.net
Biała Prudnicka | ||
Linia nr 306 Gogolin – Prudnik | ||
Krobusz odległość: 4,894 km | Józefówek odległość: 4,112 km |