Chlorosarin
| |
| Nazewnictwo | | | | Nomenklatura systematyczna (IUPAC) | 2-[chloro(metylo)fosforylo]oksypropan | | Inne nazwy i oznaczenia | | chlorometylofosfonian O-izopropylu | |
| Ogólne informacje |
| Wzór sumaryczny | C4H10ClO2P |
| Masa molowa | 156,55 g/mol |
| Identyfikacja |
| Numer CAS | 1445-76-7 |
| PubChem | 102124 |
| |
| InChI | InChI=1S/C4H10ClO2P/c1-4(2)7-8(3,5)6/h4H,1-3H3 | | InChIKey | RHAHLPAWJVKXAZ-UHFFFAOYSA-N | |
| Właściwości | | | | Temperatura wrzenia | 51 °C[1]
38–40 °C (2 mmHg)[2] | |
| Niebezpieczeństwa | Globalnie zharmonizowany system
klasyfikacji i oznakowania chemikaliów | Wiarygodne źródła oznakowania tej substancji
według kryteriów GHS są niedostępne. | |
| Podobne związki |
| Podobne związki | sarin, chlorosoman |
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą
stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa) |
 | Multimedia w Wikimedia Commons | |
 | Hasło w Wikisłowniku | |
Chlorosarin – fosforoorganiczny związek chemiczny z grupy chlorofosfonianów, bezpośredni prekursor sarinu znajdujący się w części B wykazu 1. Konwencji o zakazie broni chemicznej[3].
Sarin otrzymuje się w dwóch etapach. Najpierw w reakcji metylofosfonianu izopropylu z fosgenem tworzy się chlorosarin, który następnie z fluorkiem sodu tworzy sarin[2].
Przypisy
- ↑ Chemical Weapons Convention Chemical Analysis. Sample Collection, Preperation and Analytical Methods. Markku Mesilaakso (red.). Chichester: John Wiley & Sons, 2005, s. 356. ISBN 0-470-85425-1.
- ↑ a b P.J.R. Bryant, A.H. Ford-Moore, B.J. Perry, A.W.H. Wardrop i inni. The preparation and physical properties of isopropyl methylphosphonofluoridate (Sarin). „J. Chem. Soc.”, s. 1553–1555, 1960. DOI: 10.1039/JR9600001553.
- ↑ Chemical Weapons Convention. Schedule 1 [online], Organizacja ds. Zakazu Broni Chemicznej [zarchiwizowane z adresu 2013-12-02] (ang.).
