Choroba Stargardta
Klasyfikacje | |
ICD-10 | H35.3 |
---|
Choroba Stargardta (ang. Stargardt’s disease, STGD) lub dno żółto-plamiste (łac. fundus flavimaculatus) – dwie formy jednej choroby genetycznej narządu wzroku, spowodowanej mutacją w genie ABCA4, rzadziej CNGB3 albo ELOVL4. Schorzenie dziedziczone jest w sposób autosomalny recesywny. Choroba ta jest najczęstszą młodzieńczą dystrofią plamki[1].
Chorobę jako pierwszy opisał berliński okulista Karl Stargardt w 1909 roku[2][3].
Przypisy
Bibliografia
- Okulistyka. Podstawy kliniczne. Maria Hanna Niżankowska (red.). Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2007, s. 399–401. ISBN 978-83-200-3224-6.
Linki zewnętrzne
- STARGARDT DISEASE 1; STGD1 w bazie Online Mendelian Inheritance in Man (ang.)
Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.