Chromian sodu

Chromian sodu
Nazewnictwo
Nomenklatura systematyczna (IUPAC)
konst.

chromian disodu

addyt.

tetraoksydochromian(2−) sodu

Inne nazwy i oznaczenia
Stocka

chromian(VI) sodu

inne

chromian sodowy (dawn.)

Ogólne informacje
Wzór sumaryczny

Na2CrO4

Masa molowa

161,97 g/mol

Wygląd

żółte, krystaliczne ciało stałe[1]

Identyfikacja
Numer CAS

7775-11-3
10034-82-9 (tetrahydrat)
13517-17-4 (dekahydrat)

PubChem

24488

InChI
InChI=1S/Cr.2Na.4O/q;2*+1;;;2*-1
InChIKey
PXLIDIMHPNPGMH-UHFFFAOYSA-N
Właściwości
Gęstość
2,72 g/cm³[2][3]; ciało stałe
1,67 g/cm³ (gęstość kryształu)[4]
0,7 g/cm³ (gęstość nasypowa)[4]
Rozpuszczalność w wodzie
87,6 g/100 g[2][1]
w innych rozpuszczalnikach
metanol: 3,44 g/l[2]
Temperatura topnienia

792 °C[3]
794 °C[1]

Budowa
Układ krystalograficzny

rombowy <413 °C
heksagonalny >413 °C[4]

Niebezpieczeństwa
Karta charakterystyki: dane zewnętrzne firmy Sigma-Aldrich
Globalnie zharmonizowany system
klasyfikacji i oznakowania chemikaliów
Na podstawie Rozporządzenia CLP, zał. VI[5]
Czaszka i skrzyżowane piszczele Zagrożenie dla zdrowia Działanie żrące Środowisko
Niebezpieczeństwo
Zwroty H

H350, H340, H360FD, H330, H301, H372, H312, H314, H334, H317, H410

Zwroty P

P201, P260, P273, P280, P284, P301+P310

Europejskie oznakowanie substancji
oznakowanie ma znaczenie wyłącznie historyczne
Na podstawie Rozporządzenia CLP, zał. VI[5]
Silnie toksyczny Groźny dla środowiska
Silnie
toksyczny
(T+)
Groźny dla
środowiska
(N)
Zwroty R

R45, R46, R60, R61, R21, R25, R26, R34, R42/43, R48/23, R50/53

Zwroty S

S53, S45, S60, S61

NFPA 704
Na podstawie
podanego źródła
0
3
0
OX
Numer RTECS

GB2955000

Dawka śmiertelna

LD50 32 mg/kg (mysz, dootrzewnowo)

Podobne związki
Inne aniony

dichromian sodu

Inne kationy

chromian potasu

Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą
stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
Multimedia w Wikimedia Commons

Chromian sodu, Na2CrO4nieorganiczny związek chemiczny, sól kwasu chromowego i sodu, jeden z najważniejszych przemysłowo związków chromu[4].

Otrzymywanie

Czysty chromian sodu otrzymuje się zazwyczaj w reakcji dichromianu sodu z wodorotlenkiem sodu w ilościach stechiometrycznych[4]:

Na
2
Cr
2
O
7
+ 2NaOH → 2Na
2
CrO
4
+ H
2
O

Następnie produkt krystalizuje się lub przeprowadza w ciało stałe przez odparowanie aerozolu[4].

Właściwości

W temperaturze pokojowej jest to jasnożółte ciało krystaliczne. Dobrze rozpuszcza się w wodzie, tworząc lekko zasadowe roztwory. Krystalizuje w układzie rombowym. Występuje w postaci trzech hydratów: czterowodny, sześciowodny i dziesięciowodny[4]. Topi się w temp. 792–794 °C i rozkłada się przed osiągnięciem temperatury wrzenia. Jest silnym utleniaczem i jest higroskopijny. Chromian sodu, podobnie jak inne sole chromu sześciowartościowego, ma właściwości rakotwórcze[3].

Zastosowanie

Chromian sodu jest półproduktem podczas otrzymywania dichromianu sodu z chromitu[6]:

FeCr
2
O
4
+ 8Na
2
CO
3
+ 7O
2
→ 8Na
2
CrO
4
+ 2Fe
2
O
3
+ 8CO
2

Proces prowadzi się w temperaturze >1000 °C. Uzyskany chromian rozpuszcza się i przeprowadza w dichromian jedną z dwóch metod[6]:

1. Zakwaszenie kwasem siarkowym:

2Na
2
CrO
4
+ H
2
SO
4
→ Na
2
Cr
2
O
7
+ Na
2
SO
4
+ H
2
O

Produktem ubocznym reakcji jest siarczan sodu, który wytrąca się z roztworu. Jego produkcja przemysłowa na tej drodze jest znacząca, np. pod koniec lat 80. XX w. w Europie Zachodniej i USA wynosiła łącznie blisko 200 tys. ton rocznie[7]. 2. Za pomocą dwutlenku węgla:

2Na
2
CrO
4
+ H
2
O + 2CO
2
⇄ Na
2
Cr
2
O
7
+ 2NaHCO
3

W celu przesunięcia równowagi w prawą stronę reakcję prowadzi się pod ciśnieniem 7–15 atm[6].

Jest stosowany jako inhibitor korozji w przemyśle naftowym i jako substancja pomocnicza do barwienia tekstyliów[4], a także jako impregnat do drewna[8] oraz w diagnostyce farmaceutycznej – w celu ustalenia objętości krwinek czerwonych[potrzebny przypis].

Można go też wykorzystać do otrzymywania pigmentów, np. żółtego chromianu ołowiu(II), PbCrO
4
[9], lub zielonego tlenku chromu(III)[10]:

4Na
2
CrO
4
+ 6S + H
2
O → 2Cr
2
O
3
↓ + 2NaOH + 3Na
2
S
2
O
3

Przypisy

  1. a b c CRC Handbook of Chemistry and Physics, David R.D.R. Lide (red.), wyd. 88, Boca Raton: CRC Press, 2007, s. 4-89, ISBN 978-0-8493-0488-0  (ang.).
  2. a b c Sodium chromate, [w:] PubChem [online], United States National Library of Medicine, CID: 24488  (ang.).
  3. a b c Chromian sodu (nr 307831) – karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich (Merck) na obszar Polski.
  4. a b c d e f g h Gerd Anger, Jost Halstenberg, Klaus Hochgeschwender, Christoph Scherhag, Ulrich Korallus, Herbert Knopf, Peter Schmidt, Manfred Ohlinger: Chromium Compounds. W: Ullmann's Encyclopedia of Chemical Industrial Chemistry. Weinheim: Wiley-VCH Verlag, 2005, s. 21–22. DOI: 10.1002/14356007.a07_067. ISBN 978-3-527-30673-2.
  5. a b Chromian sodu, [w:] Classification and Labelling Inventory, Europejska Agencja Chemikaliów [dostęp 2015-03-28]  (ang.).
  6. a b c K.H. Büchel, H.H. Moretto, P. Woditsch: Industrial Inorganic Chemistry. Wyd. 2. Wiley, 2007, s. 258–262. ISBN 978-3-527-29849-5.
  7. Helmold von Plessen: Sodium Sulfates. W: Ullmann's Encyclopedia of Chemical Industrial Chemistry. Weinheim: Wiley-VCH Verlag, 2005, s. 5–6. DOI: 10.1002/14356007.a24_355. ISBN 978-3-527-30673-2.
  8. Ernst-Heinrich Pommer, Thomas Jaetsch: Wood, Preservation. W: Ullmann's Encyclopedia of Chemical Industrial Chemistry. Weinheim: Wiley-VCH Verlag, 2005, s. 20. DOI: 10.1002/14356007.a28_357.pub2. ISBN 978-3-527-30673-2.
  9. Robert M Christie: Colour Chemistry. Royal Society of Chemistry, 2001, s. 155. ISBN 0-85404-573-2.
  10. Industrial Inorganic Pigments. G. Buxbaum, G. Pfaff (red.). Wyd. 3. Wiley, 2005, s. 113–114. ISBN 978-3-527-30363-2.