Clethrionomyini
Clethrionomyini | |||
Hooper & Hart, 1962[1] | |||
Przedstawiciel plemienia – nornica ruda (Clethrionomys glareolus) | |||
Systematyka | |||
Domena | eukarionty | ||
---|---|---|---|
Królestwo | zwierzęta | ||
Typ | strunowce | ||
Podtyp | kręgowce | ||
Gromada | ssaki | ||
Podgromada | żyworodne | ||
Rząd | gryzonie | ||
Podrząd | Supramyomorpha | ||
Infrarząd | myszokształtne | ||
Nadrodzina | myszowe | ||
Rodzina | chomikowate | ||
Podrodzina | karczowniki | ||
Plemię | Clethrionomyini | ||
Typ nomenklatoryczny | |||
Clethrionomys Tilesius, 1850 | |||
Synonimy | |||
| |||
Rodzaje | |||
|
Clethrionomyini – plemię ssaków z podrodziny karczowników (Arvicolinae) w obrębie rodziny chomikowatych (Cricetidae).
Zasięg występowania
Plemię obejmuje gatunki występujące w Eurazji i Ameryce Północnej[7].
Podział systematyczny
Do plemienia należą następujące występujące współcześnie rodzaje[8][7][9]:
- Craseomys G.S. Miller, 1900
- Clethrionomys Tilesius, 1850 – nornica
- Alticola Blanford, 1881 – górzak
- Caryomys O. Thomas, 1911 – rudogrzbietka
- Eothenomys G.S. Miller, 1896 – rdzawoplecyk
- Anteliomys G.S. Miller, 1896
Opisano również rodzaj wymarły:
- Altaiomys Serdyuk & Tesakov, 2006[10] – jedynym przedstawicielem był Altaiomys ustkanicus Serdyuk & Tesakov, 2006
Uwagi
- ↑ Typ nomenklatoryczny: Alticola Blanford, 1881.
- ↑ Nomen nudum.
- ↑ Typ nomenklatoryczny: Eothenomys G.S. Miller, 1896.
Przypisy
- ↑ E.T. Hooper & B.S. Hart. A synopsis of recent North American microtine rodents. „Miscellaneous Publications, Museum of Zoology, University of Michigan”. 120, s. 80, 1962. (ang.).
- ↑ Gromov 1977 ↓, s. 126.
- ↑ Gromov 1977 ↓, s. 138.
- ↑ И.Я. Павлинов & О.Л. Россолимо: Систематика млекопитающих СССР. Москва: Московский университет [МГУ] им. М.В. Ломоносова, 1987, s. 175. (ros.).
- ↑ 叶小迪, 马勇, 张金生, 王中立 & 王正坤 / X. Ye, Y. Ma, J. Zhang, Z. Wang & Z. Wang. 绒鼠类系统学研究(啮齿目:仓鼠科:田鼠亚科) / A summary of Eothenomi (Rodentia: Cricetidae: Microtinae). „动物分类学报 / Acta Zootaxonomica Sinica”. 27, s. 167–172, 2002. (chiń. • ang.).
- ↑ B. Kryštufek & G. Shenbrot: Voles and Lemmings (Arvicolinae) of the Palaearctic Region. Maribor: University of Maribor Press, 2022, s. 115. ISBN 978-961-286-613-6. (ang.).
- ↑ a b C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 344–352. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
- ↑ N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-10-03]. (ang.).
- ↑ Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 235–239. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
- ↑ N.V. Serdyuk & A.S. Tesakov. New form of rhizodont voles (Rodentia, Arvicolinae, Clethrionomyini) from Pleistocene of Central Altai (Russia). „Russian Journal of Theriology”. 5 (2), s. 80, 2006. DOI: 10.15298/rusjtheriol.04.2.05. (ang.).
Bibliografia
- И.М. Громов & И.Я. Поляков (redaktorzy): Фауна СССР: Млекопитающие. T. 3. Cz. 8: Полевки (Microtinae). Ленинград: Издательство Академии Наук СССР, 1977, s. 1–504. (ros.).