Coleopsis
Coleopsis | |||
Kirejtshuk, Poschmann et Nel, 2014 | |||
Okres istnienia: assel–sakmar PreꞒ Ꞓ O S D C P T J K Pg N Q 298.9/290.1 298.9/290.1 | |||
Systematyka | |||
Domena | eukarionty | ||
---|---|---|---|
Królestwo | zwierzęta | ||
Typ | stawonogi | ||
Gromada | owady | ||
Podgromada | owady uskrzydlone | ||
Rząd | chrząszcze | ||
Podrząd | Archostemata | ||
Infrarząd | Cupedomorpha | ||
Nadrodzina | Tshekardocoleoidea | ||
Rodzina | Coleopsidae | ||
Rodzaj | Coleopsis | ||
Typ nomenklatoryczny | |||
Coleopsis archaica Kirejtshuk, Poschmann et Nel, 2014 | |||
|
Coleopsis – wymarły rodzaj chrząszczy z podrzędu Archostemata, obejmujący tylko jeden znany gatunek: Coleopsis archaica.
Gatunek i rodzaj zostały opisane w 2014 roku przez Aleksandra Kirejczuka, Markusa Poschmanna i André Nel na podstawie pojedynczego okazu odkrytego w formacji Meisenheim w niemieckim Grügelborn i datowanego na assel lub wczesny sakmar. Uznawany jest tym samym za najstarszego znanego przedstawiciela chrząszczy. Początkowo zaliczony został do rodziny Tshekardocoleidae[1], jednak w 2016 Kirejczuk i Nel przenieśli go do monotypowej rodziny Coleopsidae[2].
Chrząszcz ten miał dość wydłużone, grzbietowo i brzusznie przypłaszczone ciało o długości 7,8 mm, szerokości 2,8 mm i grubo rzeźbionym oskórku. Nieco szersza niż długa, prognatyczna głowa wyposażona była w owalne, wystające na boki oczy, wolną wargę górną, dość krótkie żuwaczki, głaszczki szczękowe o wydłużonych członach końcowych i poprzeczną bródkę. Przedplecze było długością zbliżone do przedpiersia i miało przypłaszczone i ku przodowi rozszerzone boki. Małą tarczkę charakteryzował trójkątny kształt z kanciastym wierzchołkiem. Episternity zatułowia stopniowo rozszerzały się ku przodowi, a metawentryt opatrzony było poprzecznym szwem. Pokrywy były szersze od przedtułowia, o umiarkowanie wyniesionych ramionach i wspólnie zaostrzonych wierzchołkach, do których prawie dochodziła żyłka subkostalna. Użyłkowanie pokryw cechowała m.in.: rozgałęziona w części odsiebnej na trzy żyłki żyłka radialna oraz zlana u nasady pokrywy z pierwszą żyłką analną tylna żyłka kubitalna. Odwłok miał 5 widocznych sternitów (wentrytów)[1].
Przypisy
- ↑ a b Alexander G. Kirejtshuk, Markus Poschmann, Jakub Prokop, Romain Garrouste, André Nel. Evolution of the elytral venation and structural adaptations in the oldest Palaeozoic beetles (Insecta: Coleoptera: Tshekardocoleidae). „Journal of Systematic Palaeontology”, 2013. DOI: 10.1080/14772019.2013.821530.
- ↑ A. G. Kirejtshuk, A. Nel. Origin of the Coleoptera and significance of the fossil record. „Euroasian Entomological Journal”. 15, s. 66-73, 2016.