Coleosporium
Uredinia i telia Coleosporium pulsatillae na listkach sasanki | |||
Systematyka | |||
Domena | eukarionty | ||
---|---|---|---|
Królestwo | grzyby | ||
Typ | podstawczaki | ||
Klasa | rdze | ||
Rząd | rdzowce | ||
Rodzina | pęcherzycowate | ||
Rodzaj | Coleosporium | ||
Nazwa systematyczna | |||
Coleosporium Lév. Annls Sci. Nat., Bot., sér. 3 8: 373 (1847) | |||
Typ nomenklatoryczny | |||
Coleosporium senecionis (Pers.) Fr. 1867 | |||
|
Coleosporium Lév. – rodzaj grzybów z rzędu rdzowców (Pucciniales)[1]. Należy do niego ponad 100 gatunków pasożytniczych grzybów mikroskopijnych. W Polsce występuje m.in. Coleosporium tussilaginis wywołujący rdzę pęcherzykowatą igieł sosny[2].
Charakterystyka
Pasożyty dwudomowe, zazwyczaj pełnocyklowe, których spermogonia i ecja rozwijają się na sosnaach (Pinus), a ecja uredinialne i telia na różnych gatunkach roślin dwuliściennych, szczególnie z rodzin astrowatych (Asteraceae) i jaskrowatych (Ranunculaceae)[2].
Spermogonia z peryfizami powstają pod skórką żywiciela. Ecja również tworzą się pod skórką. Początkowo mają postać pęcherzyków otoczonych ścianą zbudowaną z pojedynczej warstwy komórek. Pęcherzyki te rozrywają się nieregularnie na szczycie uwalniając ecjospory o bezbarwnej, pokrytej brodawkami ścianie. Kiełkując tworzą ecja uredinialne pełniące rolę urediniów. Są nagie lub okryte nietrwałym perydium i powstają w łańcuszkach. Telia powstają również pod skórką, zazwyczaj na dolnej powierzchni liści. Są galaretowate, pomarańczowoczerwone. Teliospory tworzą pojedynczą warstwę. Kiełkując dzielą się poprzecznymi ścianami na 4 komórki, z których każda tworzy jedną bazydiosporę na długiej sterygmie[2].
Systematyka i nazewnictwo
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Coleosporiaceae, Pucciniales, Incertae sedis, Pucciniomycetes, Pucciniomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].
Synonimy: Barclayella Dietel, Erannium Bonord. 1860, Stichopsora Dietel 1899, Synomyces Arthur 1924[3].
Niektóre gatunki:
- Coleosporium tussilaginis (Pers.) Lév. 1849
- Coleosporium pulsatillae (F. Strauss) Fr. 1849
Nazwy naukowe na podstawie Index Fungorum[4].
Przypisy
- ↑ a b Index Fungorum [online] [dostęp 2018-03-25] (ang.).
- ↑ a b c Joanna Marcinkowska: Oznaczanie rodzajów grzybów sensu lato ważnych w fitopatologii. Warszawa: PWRiL, 2012. ISBN 978-83-09-01048-7.
- ↑ Species Fungorum [online] [dostęp 2018-03-25] (ang.).
- ↑ Index Fungorum (gatunki) [online] [dostęp 2015-04-09] (ang.).