Cygnus CRS Orb-3
Dane misji | |||
Indeks COSPAR | 2014-F02 | ||
---|---|---|---|
Zaangażowani | Stany Zjednoczone | ||
Pojazd | |||
Statek kosmiczny | Cygnus | ||
Rakieta nośna | Antares 130 | ||
Start | |||
Miejsce startu | Mid-Atlantic Regional Spaceport LP-0A | ||
Początek misji | 28 października 2014 22:22:38 UTC | ||
Misja na Międzynarodową Stację Kosmiczną | |||
Commercial Resupply Services | |||
|
Cygnus CRS Orb-3 (inna nazwa Orbital Sciences CRS Flight 3) – zakończona niepowodzeniem misja statku transportowego Cygnus, wykonana przez prywatną firmę Orbital Sciences Corporation na zlecenie amerykańskiej agencji kosmicznej NASA w ramach programu CRS w celu zaopatrzenia Międzynarodowej Stacji Kosmicznej. W tej misji wykorzystany został statek nazwany S.S. Deke Slayton na cześć zmarłego astronauty Deke’a Slaytona[1].
Przebieg misji
Początkowo misja miała rozpocząć się 27 października 2014 roku o 22:45 czasu UTC, a statek Cygnus miał dolecieć do ISS 2 listopada. Miał to być pierwszy nocny start rakiety Antares i statku Cygnus[2]. Jednak w końcowej fazie odliczania do startu podjęto decyzję o jego przerwaniu. Okazało się, że żaglówka wpłynęła na wody strefy zamkniętej wokół platformy startowej, co zrodziło obawy o bezpieczeństwo i zmusiło kontrolerów do przełożenia startu na następny dzień.
Ostatecznie start misji Cygnusa miał miejsce 28 października 2014 roku o 22:22:38 UTC. Wykorzystana została rakieta Antares 130, a start odbył się na stanowisku startowym LP-0A kosmodromu Mid-Atlantic Regional Spaceport. Jednak 15 sekund po starcie doszło do awarii silnika pierwszego stopnia rakiety. W efekcie rakieta razem ze statkiem transportowym zaczęła opadać na platformę startową, a na chwilę przed jej uderzeniem w ziemię kontrolerzy startu postanowili wydać komendę nakazującą rakiecie dokonać autodestrukcji[3][4].
Na miejscu katastrofy wybuchł pożar, jednak udało się go opanować i służby w kontrolowany sposób pozwoliły na jego samoczynne wypalenie się. NASA oświadczyła, że cały ładunek znajdujący się na pokładzie Cygnusa S.S. Deke Slayton został zniszczony w wyniku tej katastrofy, ale nikt nie odniósł obrażeń[5]. Przeprowadzona kolejnego dnia inspekcja platformy startowej wykazała, że nie doznała ona poważanych zniszczeń, jednak konieczne będzie dokonanie napraw, aby możliwe było jej wykorzystanie w przyszłości[6].
Ładunek
Na pokładzie Cygnusa znajdowało się 2215 kg zaopatrzenia dla stacji ISS, w tym[7]:
- 748 kg zaopatrzenia dla załogi (m.in. pożywienie i dokumentacja),
- 637 kg środków potrzebnych do sprawnego funkcjonowania stacji (m.in. 605 kg wyposażenia NASA i 30 kg wyposażenia JAXA),
- 727 kg materiału do badań i eksperymentów (m.in. eksperymenty studenckie dotyczące tworzenia się kryształów, kiełkowania nasion i wzrostu roślin w warunkach mikrograwitacji),
- 37 kg urządzeń elektronicznych (m.in. urządzenia audiowizualne i fotograficzne oraz do przechowywania danych),
- 66 kg przedmiotów potrzebnych do spacerów kosmicznych.
Statek Cygnus S.S. Deke Slayton miał zabrać ze sobą również satelity typu CubeSat, w tym satelity do obserwacji Ziemi[8].
Przyczyny katastrofy
Przeprowadzone śledztwo wykazało, że przyczyną katastrofy była awaria turbopompy silnika AeroJet Rocketdyne AJ-26. Jest to zmodernizowany poradziecki silnik NK-33 z niedoszłej księżycowej rakiety N1. Nie udało się jednak wskazać, co dokładnie doprowadziło do awarii turbopompy. Jako możliwe przyczyny wymieniono wadliwe łożyska pompy, wadę produkcyjną lub zassanie odłamków[9].
Po tej katastrofie firma Orbital Sciences Corporation zdecydowała o rezygnacji z dalszej eksploatacji silników NK-33 w ich rakietach Antares. Postanowiono, że w kolejnych modelach tej rakiety stosowane będą silniki RD-181 (będące pochodną silników RD-191) produkowane przez rosyjskie przedsiębiorstwo NPO Energomasz. Konieczność dokonania zmian w konstrukcji rakiety Antares spowodowała, że kolejna misja – Cygnus CRS OA-4 wystartowała z Cape Canaveral przy pomocy rakiety Atlas V firmy United Launch Alliance[10][11].
Galeria
- Przygotowywanie statku Cygnus S.S. Deke Slayton do startu
- Rakieta Antares podczas przewożenia na platformę startową
- Rakieta Antares na stanowisku startowym LP-0A
- Start misji Cygnus CRS Orb-3
- Eksplozja rakiety Antares podczas startu
- Pożar wywołany eksplozją rakiety Antares widziany rankiem kolejnego dnia
Zobacz też
Przypisy
- ↑ ISS Commercial Resupply Services Mission (Orb-3) [online], 25 października 2014 [dostęp 2016-07-19] [zarchiwizowane z adresu 2014-10-25] .
- ↑ JeremyJ. Eggers JeremyJ., First Nighttime Launch of the Antares Rocket Scheduled Oct. 27 [online], 30 marca 2015 [dostęp 2016-07-19] .
- ↑ PhilP. Plait PhilP., BREAKING: Antares Rocket Explodes on Takeoff, Slate, 28 października 2014, ISSN 1091-2339 [dostęp 2016-07-19] (ang.).
- ↑ StephenS. Clark StephenS., First stage propulsion system is early focus of Antares investigation – Spaceflight Now [online] [dostęp 2016-07-19] .
- ↑ Private Orbital Sciences Rocket Explodes During Launch, NASA Cargo Lost [online] [dostęp 2016-07-19] .
- ↑ StephenS. Clark StephenS., Initial damage assessment shows Antares pad intact – Spaceflight Now [online] [dostęp 2016-07-19] .
- ↑ NASA, Orbital CRS3 mission overview [online] [dostęp 2016-07-19] .
- ↑ PlanetP. Labs PlanetP., Space is hard: Antares rocket failure [online], 28 października 2014 [dostęp 2016-07-19] (ang.).
- ↑ NASA Independent ReviewN.I.R. Team NASA Independent ReviewN.I.R., NASA Independent Review Team Orb–3 Accident Investigation Report [online], 9 października 2015 [dostęp 2016-07-19] .
- ↑ Post mortem for CRS-3 Antares notes turbopump failure | NASASpaceFlight.com [online], www.nasaspaceflight.com [dostęp 2016-07-19] .
- ↑ Orbital ATK make progress toward Return To Flight of Antares rocket | NASASpaceFlight.com [online], www.nasaspaceflight.com [dostęp 2016-07-19] .
- p
- d
- e
Zakończone |
|
---|---|
W trakcie | |
Przyszłe |
|