Cyriocosmus elegans
Cyriocosmus elegans[1] | |||
(Simon, 1889) | |||
Dorosły osobnik | |||
Młody | |||
Systematyka | |||
Domena | eukarionty | ||
---|---|---|---|
Królestwo | zwierzęta | ||
Typ | stawonogi | ||
Podtyp | |||
Gromada | pajęczaki | ||
Rząd | pająki | ||
Podrząd | Opisthothelae | ||
Infrarząd | ptaszniki | ||
Rodzina | ptasznikowate | ||
Rodzaj | Cyriocosmus | ||
Gatunek | Cyricosmus elegans | ||
Synonimy | |||
| |||
| |||
|
Cyriocosmus elegans – gatunek małego pająka z rodziny ptasznikowatych (Theraphosidae). Zamieszkuje północną część Ameryki Południowej. Popularny gatunek w terrarystyce.
Taksonomia
Opisany po raz pierwszy w 1889 roku przez Simon'a pod nazwą Hapalopus elegans. W 1903 roku ten sam autor przeniósł gatunek do rodzaju Cyriocosmus. Dwadzieścia cztery lata później, Fischel przypisał C. elegans do rodzaju Erythropoicila oraz nadał epitet gatunkowy plana. Mello-Leitão w 1939 roku nadali gatunkowi nazwę Cyriocosmus semifasciatus[3].
Zasięg występowania i środowisko
Występuje w Wenezueli oraz Trynidadzie i Tobago[2]; w 2023 roku na podstawie przebadanego okazu muzealnego wykazano, że występuje też w Gujanie[2][4]. Jest to pająk nadrzewny naturalnie występujący w tropikalnych lasach, gdzie żyje w korzeniach, spróchniałych gałęziach oraz wgłębieniach. W lasach, w których występuje, temperatura sięga 27–29 C°, a roczne opady to ok. 3000 mm. Na obszarze występowania występują dwie pory roku: deszczowa i sucha. Deszczowa trwa od maja do listopada, a sucha od grudnia do kwietnia. Podczas deszczowej, wilgotność w lesie wynosi około 80–85%, a podczas suchej 65–70%[5].
Opis
Jeden z najmniejszych ptaszników na świecie. Samice osiągają długość ciała do 2,5 cm, samce maksymalnie 1,5 cm[5]. Długość ciała nimf po linieniu (łącznie z odnóżami) wynosi 4–5 mm. Starsze osobniki są nieco bardziej ubarwione, gdyż widać u nich wtedy charakterystyczny, czarny trójkąt na karapaksie oraz beżowe odnóża[5]. Dorosłe osobniki są bardzo kolorowe, mają jaskrawy, pomarańczowy karapaks z kontrastującym, czarnym trójkątem, podczas gdy opistosoma jest czarna z ornamentem przypominającym serce[5].
Gatunek nieagresywny, woli uciekać, niż atakować. Jad słaby dla człowieka, nie jest niebezpieczny dla zdrowia i życia[5].
Samice przy dobrych warunkach żyją do około 7–8 lat, samce giną po ostatnim linieniu[5].
Linki zewnętrzne
- Hodowanie Cyriocosmus elegans
Przypisy
- ↑ Cyriocosmus elegans, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ a b c d e f Cyriocosmus elegans, [w:] World Spider Catalog. Version 25.0 [online], Natural History Museum Bern [dostęp 2024-03-01] (ang.).
- ↑ Natural History MuseumN.H.M. Bern Natural History MuseumN.H.M., NMBE - World Spider Catalog [online], wsc.nmbe.ch [dostęp 2024-03-29] (ang.).
- ↑ DanniellaD. Sherwood DanniellaD., RayR. Gabriel RayR., First distribution record of Cyriocosmus elegans (Simon, 1889) from Guyana (Araneae: Theraphosidae), „Revista Ibérica de Aracnología”, 43, 2023, s. 59-62 (ang.).
- ↑ a b c d e f AnnaA. Małecka AnnaA., Cyriocosmus elegans [online], Terrarium, 5 grudnia 2023 [dostęp 2023-12-31] (pol.).