Daniele Dolfin (ur. 1748)

Ten artykuł od 2021-04 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Daniele Dolfin (ur. 1748, zm. 1798^[1]) – wenecki dyplomata.

W 1767 roku poślubił Giustinianę Gradenigo.

Daniele Dolfin przybył w roku 1780 do Paryża w charakterze ambasadora Republiki Weneckiej, by zastąpić Marco Zeno. Zamierzał wykształcić swego syna i córkę w kulturze francuskiej (syna kształcił u swego boku, a córkę oddał na nauki do zakonnic), oboje zmarli niedługo po przyjeździe i Dolfin musiał wrócić do Wenecji by tam je pochować. Jego żal był tak wielki, że po powrocie do Paryża unikał imprez towarzyskich i ograniczał kontakty z paryżanami. Jego misja zakończyła się w 1785 r. W 1786 roku został weneckim senatorem.