Dayton-Wright Cabin Cruiser
K.T. Cabin Cruiser | |||
Dane podstawowe | |||
Państwo | Stany Zjednoczone | ||
---|---|---|---|
Producent | Dayton-Wright Airplane Company | ||
Konstruktor | H. E. Talbott, C. Kettering | ||
Typ | samolot turystyczny | ||
Załoga | 1 | ||
Historia | |||
Data oblotu | 1920 | ||
Lata produkcji | 1920 – ? | ||
Liczba egz. | 4 | ||
Dane techniczne | |||
Napęd | silnik rzędowy Liberty L-12 | ||
Wymiary | |||
Rozpiętość | 13,3 m | ||
Długość | 9,18 m | ||
Wysokość | 3,42 m | ||
Powierzchnia nośna | 40.98 m² | ||
Masa | |||
Własna | 1218 kg | ||
Startowa | 1872 kg | ||
Dane operacyjne | |||
Liczba miejsc | |||
2 | |||
|
Dayton-Wright Cabin Cruiser – amerykański samolot turystyczny z lat 20. XX wieku, cywilna wersja Dayton-Wright DH-4.
Historia
W czasie I wojny światowej zakłady Dayton-Wright otrzymały kontrakt na budowę 5000 samolotów Airco DH.4 w zamerykanizowanej wersji znanej jako Dayton-Wright DH-4, główne różnice polegały na zmianie silnika na Liberty L-12 i uzbrojenia na amerykańskie karabiny maszynowe Marlin[1]. Do końca wojny zbudowano 3098 samolotów tego typu w różnych wersjach, po zakończeniu wojny reszta kontraktu została anulowana, a niektóre z DH-4 zostały przebudowane z myślą o rynku cywilnym[1].
Pierwszym cywilnym samolotem powstałym na bazie DH-4 był 9 Hour Cruiser (dosłownie – 9-godzinny wycieczkowiec) który był przebudowanym, standardowym DH-4[1]. Pierwszym samolotem sportowym, turystycznym był DH-4K Honeymoon Express, który był przebudowanym DH-4B z nieco dłuższym kadłubem[1]. Następna próba zdobycia rynku cywilnego był Dayton-Wright OW.1 Aerial Coupe, który także w znacznej mierze bazował na DH-4, wszystkie z tych samolotów powstały w pojedynczych egzemplarzach[2]. Pierwszym samolotem turystycznym zbudowanym w większej liczbie egzemplarzy, łącznie cztery sztuki, był powstały w 1920 Dayton-Wright Cabin Cruiser, znany także jako K.T. Cabin Cruiser („K.T.” od nazwisk projektantów H. E. Talbotta i Charlesa Ketteringa, a „cabin cruiser” to określenie statku, jachtu wycieczkowego)[2].
Cabin Cruiser był trzymiejscowym samolotem z miejscami dla dwóch pasażerów i pilota w jednej kabinie zamkniętej długą owiewką[3]. Fotel pilota znajdował się za fotelami pasażerów i w pierwszej wersji samolotu nie miał on praktycznie widoczności do przodu, w trzech następnych egzemplarzach owiewka kabiny została nieco zmodyfikowana dając pilotowi ograniczoną widoczność do przodu[2].
Prędkość przelotowa samolotu wynosiła 125 mil na godzinę (200 km/h), a długotrwałość lotu wynosiła do sześciu godzin[2]. W ciasnej kabinie pasażerskiej oprócz dwóch foteli znajdował się także niewielki stolik i miejsca na kilka termosów[3]. Podobnie jak oryginalne DH-4, Cabin Cruiser był napędzany silnikiem Liberty L-12, zaprojektowano także wersję eksportową z silnikiem Packarda (sprzedaż silników Liberty za granicę była zakazana)[3].
Pierwszy samolot został zaprezentowany na pokazie w Nowym Yorku w 1920, zbudowano łącznie przynajmniej cztery samoloty tego typu[3].
Przypisy
Bibliografia
- John Wegg: General Dynamics Aircraft And Their Predecessors. Annopolis: Naval Institute Press, 1990. ISBN 0-87021-233-8.