Diary of a Camper

Diary of a Camper – krótki animowany film akcji z 1996 roku, nakręcony w komputerowej grze first-person shooter Quake przez grupę United Ranger Films^[1], stanowiącą część klanu graczy o nazwie Rangers. Członkowie klanu wcielili się w role „aktorów”, poruszając swymi postaciami i wygłaszając tekstowe wypowiedzi zgodnie z ustalonym scenariuszem. Film został rozpowszechniony w internecie jako tzw. plik demo, stanowiący zapis czynności graczy i pozwalający odtworzyć w grze przebieg filmu. Diary of a Camper jest uważany za najwcześniejszy znany przykład machinimy – filmów tworzonych z wykorzystaniem silników graficznych gier komputerowych^[2][3][4].

Akcja filmu dzieje się podczas wieloosobowej rozgrywki w trybie deathmatch. Prosta fabuła opowiada o starciu pięciu członków klanu Rangers z kamperem, czyli graczem, który czeka w ukryciu na nadejście przeciwników, zamiast aktywnie brać udział w walce.

Choć już przedtem gracze nagrywali i publikowali pliki demo, zwykle były to po prostu nagrania potyczek w trybie deathmatch lub speedruny, czyli filmiki ukazujące próby jak najszybszego przejścia danego poziomu. Diary of a Camper jako pierwsze demo nie było jedynie zapisem przebiegu gry, ale zawierało fabułę i dialogi. Późniejsi publicyści uznali film za prymitywny, ale istotny w historii filmów wykorzystujących gry komputerowe.

Akcja Diary of a Camper rozgrywa się na jednej z map Quake'a, DM6 („The Dark Zone”). Członkowie klanu Rangers badają najbliższy teren, po czym dwaj z nich idą na zwiady do położonego wyżej pomieszczenia. Teleportują się na miejsce, ale zostają zabici przez czekającego tam kampera. Pozostali trzej Rangers, dowiedziawszy się o losie towarzyszy, ostrzeliwują kampera rakietami z dystansu i zabijają go. Oglądając szczątki swojego wroga, rozpoznają w nim Johna Romero^[5] .

Diary of a Camper powstał przy użyciu opcji nagrywania przebiegu rozgrywki, znanej już wcześniej z gry Doom z 1993 roku. Ta opcja umożliwia nagranie akcji nie jako plik filmowy, ale jako zapis kolejnych wydarzeń, tzw. demo, które można następnie odtworzyć w grze w czasie rzeczywistym^[6][7]. Następca Dooma – Quake – także umożliwiał nagrywanie takich dem^[8], a jednocześnie wprowadził ulepszoną rozgrywkę wieloosobową oraz większe możliwości edytowania zasobów gry^[9]. Rozgrywki wieloosobowe stały się bardzo popularne w społeczności graczy, traktowane niemal jak sport; potyczki graczy nagrywano w postaci plików demo^[4], które oglądali inni gracze, aby udoskonalić własne umiejętności^[7]. Paul Marino, dyrektor wykonawczy organizacji Academy of Machinima Arts & Sciences, podkreśla, że nagrania te zaczęły przybierać coraz bardziej filmowy charakter; „punkt widzenia gracza stał się punktem widzenia reżysera”^[8].

W 1996 roku klan Rangers cieszył się renomą w środowisku Quake jako wybitni gracze, znani także z umiejętności tworzenia modyfikacji gry^[3]. Pomysł wykorzystania Quake do stworzenia filmiku zrodził się wśród członków klanu w sierpniu 1996 roku^[10]; Diary of a Camper został opublikowany 26 października tego samego roku^[11]. Film zaskoczył społeczność graczy Quake swoim innowacyjnym użyciem gry. Choć przypominał wcześniejsze nagrania z potyczek, odróżniał się tym, że opowiadał prostą, spójną historię^[3][12] . Według określenia Kellanda, Morrisa i Lloyda Diary of a Camper „wyznaczał przejście ze sprawozdań sportowych do produkcji filmowych”^[4]. Według Henry’ego Lowooda „Diary of a Camper zrywa z formułą filmu demo jako udokumentowania rozgrywki”, ponieważ perspektywa widza jest niezależna „od perspektywy któregokolwiek z graczy/aktorów; film nie jest 'nakręcony' z pierwszoosobowej perspektywy kamerzysty”^[13]. Lowood określił film jako „przemianę gry sportowej w (...) minimalistyczną grę teatralną”, co podkreślają aluzje do elementów typowej rozgrywki, takich jak kamper^[7].

Przed ukazaniem się Diary Uwe Girlich, doktorant z Niemiec^[14], udokumentował format plików demo Quake, w których – jak zaznaczył – „współrzędne gracza i pozycja kamery mogą się różnić”. Dodał przy tym, że „dla ludzi, którzy mają zbyt dużo wolnego czasu, Quake może zastąpić pełny system modelowania 3D”^[13]. Jednak w czasie tworzenia Diary of a Camper nie istniały jeszcze programy do edytowania dem. Jeden z członków klanu, Eric „ArchV” Fowler, stworzył własne oprogramowanie do zmiany pozycji kamery i montażu nagranych sekwencji^[13][15] . Autorem scenariusza był Heath „ColdSun” Brown, a reżyserem – Matt „Unknown Soldier” Van Sickler^[15] . W pliku tekstowym dołączonym do filmu Brown dziękuje dwóm członkom klanu o pseudonimach „Sp}{inx” (prawdziwe nazwisko: Chris Birke^[16] ) oraz „Mute” za pomoc Fowlerowi w „pakowaniu filmu”^[1].

Diary of a Camper i podobne, inspirowane nim filmy początkowo nazywano Quake movies („filmy Quake'owe”). Termin „machinima” został wprowadzony w roku 1998^[17] w związku z coraz powszechniejszym wykorzystywaniem silników innych gier^[18]. Diary of a Camper nie od razu uznano za pierwszy przykład machinimy. Artykuł opublikowany w lutym 2000 roku w serwisie Machinima.com wymienia jako kandydatów do miana „pierwszej machinimy” speedruny z Dooma, nagrania z gry Stunt Island oraz produkcje demosceny, choć zarazem przyznaje Diary tytuł „pierwszego filmu stworzonego w trójwymiarowym silniku gry”^[19] . Academy of Machinima Arts & Sciences w 2002 roku ustaliła precyzyjną definicję machinimy jako „tworzenie filmów animowanych w wirtualnym, trójwymiarowym środowisku czasu rzeczywistego”, oddzielając tę formę twórczości od jej prekursorów^[17].

Chociaż Diary of a Camper odegrał ważną rolę w początkach sztuki machinimy, jego treść była oceniana przez recenzentów raczej krytycznie. Według Lowooda „fabuła oferuje niewiele ponad krótką sekwencję hermetycznych dowcipów”^[13]; inni publicyści także określili fabułę jako nieskomplikowaną^[2][4]. Również najważniejsze (według Paula Marino^[20]) witryny internetowe, recenzujące filmy Quake'owe w latach 90., oceniały Diary nisko. Roger Matthews, recenzent z witryny Quake Movie Library, określił film jako „niewiele więcej niż deathmatch z kamerą”^[21] . Paul Coates z witryny Psyk's Popcorn Jungle uznał go za nudny i nieciekawy^[22] , a Stephen Lum z The Cineplex skrytykował zawarty w filmie „dziwny humor”^[23] .

Recenzenci dostrzegli jednak również zalety filmu, w tym jego innowacyjność. Matthews pochwalił dobrą i bezbłędną pracę kamery^[21] ; Lum przyznał filmowi najwyższą ocenę w kategorii „innowacja/oryginalność” ze względu na zapoczątkowanie „szału” na tworzenie filmików w Quake^[23] . Ostateczne oceny były różne. Jedynie w The Cineplex Diary otrzymał wysoką ocenę ogólną – 7.5 na 10^[23] . Matthews ocenił go na 20%^[21] , a Coates – na 2/10. Coates później dodał do recenzji oświadczenie, że jego ocena może być zbyt niska, biorąc pod uwagę historyczne znaczenie Diary, ale ostatecznie nie zmienił swojego werdyktu^[22] .

Ze względu na swoje znaczenie, Diary of a Camper wielokrotnie pojawiał się w prezentacjach poświęconych machinimie. Był jednym z pierwszych dzieł włączonych do projektu Machinima Archive, będącego owocem współpracy Uniwersytetu Stanford, Internet Archive, Academy of Machinima Arts & Sciences oraz serwisu Machinima.com^[24] . W 2005 roku na Uniwersytecie Stanford zaprezentowano szereg dzieł z gatunku machinima, w tym także Diary of a Camper^[25] . Z kolei w 2006 roku film pojawił się na wystawie poświęconej machinimie, zorganizowanej przez Australian Centre for the Moving Image^[26] [27] .

• Heath Brown (scenariusz) i inni, Diary of a Camper, plik demo Quake, United Ranger Films, 26 października 1996  (ang.).i inni
• Claire Butler: Playing the Movies. Australian Centre for the Moving Image, 2006-03-13. [dostęp 2008-10-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-03-28)]. (ang.).
• Paul Coates: Diary of a Camper. [w:] Psyk's Popcorn Jungle [on-line]. 1998-04-25. [dostęp 2015-04-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-05-26)]. (ang.).
• The Future of Machinima. [w:] BusinessWeek [on-line]. McGraw-Hill, 2007-08-20. [dostęp 2015-04-26]. (ang.).
• Matt Kelland, Dave Morris, Dave Lloyd: Machinima: Making Movies in 3D Virtual Environments. Cambridge: The Ilex Press, 2005. ISBN 1-59200-650-7. (ang.).
• HenryH. Lowood HenryH., Real-Time Performance: Machinima and Game Studies [PDF], „The International Digital Media & Arts Association Journal”, 1, 2, 2005, s. 10–17, ISSN 1554-0405 [dostęp 2006-08-07] [zarchiwizowane z adresu 2011-07-26]  (ang.).???
• Henry Lowood. High-performance play: The making of machinima. „Journal of Media Practice”. 7 (1), s. 25–42, 2006. DOI: 10.1386/jmpr.7.1.25/1. (ang.). 
  —Także w:
  • Henry Lowood: High-Performance Play: The Making of Machinima. W: Andy Clarke, Grethe Mitchell: Videogames and Art. University of Chicago Press, 2007, s. 59–79. ISBN 978-1-84150-142-0. (ang.).
• Henry Lowood: Game Capture: The Machinima Archive and the History of Digital Games. [w:] Mediascape [on-line]. University of California, Los Angeles, 2008. [dostęp 2009-04-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-04-08)]. (ang.).
• Waynn Lue: Machinima surfaces on campus. GameSpot, 2005-12-07. [dostęp 2009-05-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-12-11)]. (ang.).
• Stephen Lum: Quake Movies: C–D. [w:] The Cineplex [on-line]. GameSpy. [dostęp 2008-08-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-07-28)]. (ang.).
• Machinima.com: Ranger Gone AWOL. Machinima, Inc, 2000-02-08. [dostęp 2008-08-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2006-03-15)]. (ang.).
• Paul Marino: 3D Game-Based Filmmaking: The Art of Machinima. Scottsdale, Arizona: Paraglyph Press, 2004. ISBN 1-932111-85-9. (ang.).
• Paul Marino: Machinima jukebox. [w:] Playing the Movies [on-line]. Australian Centre for the Moving Image, 2006-04-28. [dostęp 2008-08-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-10-05)]. (ang.).
• Roger Matthews: Movie Review - Diary of a Camper. [w:] Quake Movie Library [on-line]. Machinima, Inc, 1997-08-20. [dostęp 2015-04-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2006-08-22)]. (ang.).
• Katie Salen: Ranger Gone Bad II: Assault On Gloom Keep. [w:] Quake! Doom! Sims!: Transforming Play: Family Albums and Monster Movies [on-line]. Walker Art Center, 2002-10-19. [dostęp 2015-04-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-10-12)]. (ang.).
• Katie Salen, Eric Zimmerman: Rules of Play. Cambridge, Massachusetts: MIT Press, 2003. ISBN 978-0-262-24045-1. [dostęp 2009-03-01]. (ang.).
• Andrew Wu: who's who in quake. [w:] Planet Quake [on-line]. GameSpy. [dostęp 2015-04-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-06-26)]. (ang.).

• Film „Diary of a Camper” w Internet Archive