Dni błagalne
Zasugerowano, aby zintegrować ten artykuł z artykułem Poświęcenie pól (dyskusja). Nie opisano powodu propozycji integracji.
Dni błagalne (łac. dies rogationum), dni krzyżowe[1][2] – sięgają początkami starożytności chrześcijańskiej. Należą do nich litania maior – przypadająca w dzień św. Marka Ewangelisty 25 kwietnia, oraz litaniae minores, zajmujące trzy dni przed uroczystością Wniebowstąpienia Pańskiego, w ciągu których w ramach własnych obchodów liturgicznych (procesja błagalna, nabożeństwo, Msza przebłagalna) wierni modlą się w różnych intencjach. W te dni udawano się na pola procesyjne ze śpiewem litanii do świętych dla uproszenia u Boga dobrych urodzajów.
Zwyczaj obchodzenia Dni Krzyżowych zachował się w mariawityzmie i wśród tradycjonalistów katolickich.
Zobacz też
Przypisy
Bibliografia
- B. Nadolski, Liturgika t. 4 - Eucharystia, wyd. Pallotinum
- RupertR. Berger RupertR., Mały słownik liturgiczny, JuliuszJ. Zychowicz (tłum.), MichałM. Tschuschke (red.), Poznań: „W Drodze”, 1990, ISBN 83-7033-080-0, OCLC 830055251 .
Kontrola autorytatywna (święto):
- GND: 4112777-8
Encyklopedie internetowe:
- Britannica: topic/Rogation-Days, topic/Minor-Rogation-Days