Dom Długosza w Wiślicy
nr rej. A.85/1-3 z 3.12.1956 i 21.2.1966 | |||
Widok z północnego wschodu (2007) | |||
Państwo | Polska | ||
---|---|---|---|
Miejscowość | Wiślica | ||
Typ budynku | mieszkalny | ||
Styl architektoniczny | gotyk | ||
Kondygnacje | 2 | ||
Ukończenie budowy | 1460 | ||
Położenie na mapie Wiślicy | |||
Położenie na mapie Polski | |||
Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego | |||
Położenie na mapie powiatu buskiego | |||
Położenie na mapie gminy Wiślica | |||
50°20′55,001″N 20°40′24,609″E/50,348611 20,673502 | |||
|
Dom Długosza w Wiślicy – zabytkowy, XV-wieczny budynek znajdujący się w Wiślicy, zbudowany z fundacji Jana Długosza.
Dom Długosza w Wiślicy jest piętrowym, późnogotyckim ceglanym budynkiem, rozplanowanym na rzucie wydłużonego prostokąta o obszernej sieni na przestrzał. Dom został zbudowany w 1460 roku i przeznaczony był dla wikariuszy i kanoników kolegiaty przy ulicy Krakowskiej. W sieni, korytarzu i pokojach zachowały się belkowane stropy z resztkami polichromii. Na piętrze mieści się sala-refektarz, dawna jadalnia księży. W północno-zachodniej części budynku odkryto unikatową gotycką polichromię z końca XV wieku, przedstawiającą Zmartwychwstałego Chrystusa oraz kobiety z krzyżem. W środku znajduje się postać klęczącego mężczyzny (prawdopodobnie Jana Długosza) otoczonego aureolą z gotyckim napisem Boże zmiłuj się na nami. Ceglane szczyty Domu Długosza mają ostrołukowe wnęki, w których umieszczono kamienne tarcze z herbem Długosza – Wieniawa. Według tradycji w budynku tym pobierali nauki synowie króla Kazimierza Jagiellończyka.
Budynek jest wpisany do rejestru zabytków nieruchomych jako część zespołu kościoła kolegiackiego (nr rej.: A.85/1-3 z 3.12.1956 i z 21.02.1966)[1].
Dziś w Domu Długosza mieści się wikariat i Muzeum Archeologiczne w Wiślicy.
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo świętokrzyskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 23 lipca 2024, s. 5 [dostęp 2015-10-13] .
Linki zewnętrzne
- Muzeum Regionalne w Wiślicy