Donald Tovey : Życiorys, Twórczość, Przypisy, Linki zewnętrzne Wikipedia, wolna encyklopedia

Donald Tovey

Donald Tovey
Donald Tovey, ok. 1938
Imię i nazwisko	Donald Francis Tovey
Data i miejsce urodzenia	4 stycznia 1875 Eton
Pochodzenie	angielskie
Data i miejsce śmierci	10 lipca 1940 Edynburg
Gatunki	muzyka poważna
Zawód	kompozytor, pianista, pisarz

Sir Donald Francis Tovey (ur. 4 stycznia 1875 w Eton, zm. 10 lipca 1940 w Edynburgu^[1]^[2]^[3]) – angielski kompozytor, pianista i pisarz muzyczny.

Życiorys

Zdolności muzyczne przejawiał już jako dziecko^[1]. Uczył się prywatnie u Sophie Weisse (fortepian), Waltera Parratta (kontrapunkt) oraz Jamesa Higgsa i Huberta Parry’ego (kompozycja)^[2]. W latach 1894–1898 studiował na Uniwersytecie Oksfordzkim, uzyskując z wyróżnieniem tytuł bachelor of Arts^[1]. Jako pianista debiutował w 1894 roku w Londynie na koncercie Josepha Joachima^[1]. W 1914 roku objął katedrę muzyki na Uniwersytecie Edynburskim^[1]. W 1917 roku założył Reid Orchestra, którą dyrygował do 1939 roku^[1]. Występował z koncertami jako pianista, m.in. w USA^[1]^[2].

Od 1934 roku członek honorowy Worshipful Company of Musicians^[1]. W 1935 roku otrzymał tytuł szlachecki^[1]^[2]^[3]. Po śmierci kompozytora o jego spuściznę dbała Mary Grierson, pośmiertnym wydaniem jego prac zajął się natomiast Hubert James Foss^[1].

Twórczość

Zasłużył się jako nauczyciel i propagator muzyki^[1]. Pisał artykuły i recenzje, przygotował też wydania utworów J.S. Bacha i Beethovena^[1]. Pragnął przybliżyć muzykę ogółowi społeczeństwa, realizując tę ideę poprzez regularne koncertowanie oraz działalność dydaktyczną^[1]. Swoje występy poprzedzał prelekcjami lub obszernymi analizami zawartymi w programach koncertowych^[1]. Był autorem prac A Companion to the Art of the Fugue (1931), Essays in Musical Analysis (6 tomów, 1935–1939), Walter Parratt: Master of Music (1941), A Musician Talks (1941), Essays in Musical Analysis: Chamber Music (1944), Musical Articles from the Encyclopaedia Britannica (1944), Beethoven (1944), A Companion to Beethoven’s Piano Sonatas (1948), Essays and Lectures on Music (1949)^[2]^[3].

Skomponował m.in. symfonię (1913), koncert fortepianowy (1903), koncert wiolonczelowy (1935, napisany dla Pau Casalsa), kwintet fortepianowy (1900), A Lyke Wake Dirge na 6-głosowy chór a cappella (ok. 1930), operę The Bride of Dionysus do libretta R.C. Trevelyana (1907–1918, wyst. Edynburg 1929)^[1]^[2].

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l ^m ⁿ ^o Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 11. Część biograficzna t–v. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2009, s. 137. ISBN 978-83-224-0905-3.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 6 Stre–Zyli. New York: Schirmer Books, 2001, s. 3671–3672. ISBN 0-02-865571-0.
↑ ^a ^b ^c The Harvard Biographical Dictionary of Music. Cambridge: Harvard University Press, 1996, s. 924. ISBN 0-674-37299-9.