Dostojka selene
Boloria selene[1] | |||
(Denis et Schiffermüller, 1775) | |||
Systematyka | |||
Domena | eukarionty | ||
---|---|---|---|
Królestwo | zwierzęta | ||
Typ | stawonogi | ||
Gromada | owady | ||
Podgromada | uskrzydlone | ||
Rząd | motyle | ||
Rodzina | rusałkowate | ||
Rodzaj | Boloria | ||
Gatunek | dostojka selene | ||
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2] | |||
najmniejszej troski | |||
|
Dostojka selene (Boloria selene) – owad z rzędu motyli, z rodziny rusałkowatych (Nymphalidae).
Cechy
Skrzydła o rozpiętości 38–41 mm. Wierzch skrzydeł rudy z rysunkiem z czarnych plamek. Przy zewnętrznym brzegu, spodu tylnego skrzydła, występuje rząd żółtawych, trójkątnych, czarno obrzeżonych od wewnątrz plamek. W komórce środkowej tylnego skrzydła od wewnątrz i z zewnątrz występuje duża czarna plama[3]. Gąsienica szaro-brunatna z czarnymi plamkami z białym przyprószeniem. Przez grzbiet przebiegają dwie białe linie. Wyrostki na ciele szaro-żółte lub jasno-brunatne. Poczwarka również szaro-brunatna, lekko połyskująca z dwoma rzędami kolców na grzbiecie, które silnie połyskują w przedniej części ciała.
- Dostojka selene
- △ Dostojka selene
Biologia i ekologia
Jajo blado-żółte lub zielonkawo-żółte, stożkowate, wierzchołek równo ścięty. Chorion z żeberkami. Gąsienica dorasta na fiołkach: błotnym, psim i kosmatym. Jaja składane są pojedynczo na liściach rośliny, na której żerują oraz na innych roślinach w jej pobliżu. Czasem się zdarza, że są po prostu składane na ziemi. Zimuje gąsienica w średnim stadium wzrostowym. Przepoczwarzenie ma miejsce na ogonku liściowym lub łodydze rośliny pokarmowej oraz innych roślinach. Pokarmem dostojki selene jest nektar i w tym celu odwiedza różne rośliny, m.in. ostrożenia błotnego, dąbrówkę rozłogową, siedmiopalecznika błotnego, rdesta wężownika, firletkę poszarpaną, jaskra ostrego i świerzbnicę polną. Zamieszkuje wilgotne łąki śródleśne, torfowiska niskie i przejściowe, najczęściej ich obrzeża, natomiast w górach występuje w suchszych miejscach.
Rozmieszczenie geograficzne
Gatunek palearktyczny, włącznie z obszarami podbiegunowymi. występuje również w Ameryce Północnej. W Polsce pospolity[3].
Status i ochrona
W Polsce nie jest zagrożony, nie wymaga ochrony. Uznawany jest za gatunek najmniejszej troski.
Zobacz też
Przypisy
Bibliografia
- Buszko J, Masłowski J, Motyle dzienne Polski, wydanie II, 2015
- http://www.iucn.it/scheda.php?id=395171723