Dzierlatka iberyjska
Galerida theklae[1] | |||||
A. E. Brehm, 1857 | |||||
Systematyka | |||||
Domena | eukarionty | ||||
---|---|---|---|---|---|
Królestwo | zwierzęta | ||||
Typ | strunowce | ||||
Podtyp | kręgowce | ||||
Gromada | ptaki | ||||
Podgromada | Neornithes | ||||
Infragromada | ptaki neognatyczne | ||||
Rząd | |||||
Podrząd | |||||
Rodzina | skowronki | ||||
Rodzaj | Galerida | ||||
Gatunek | dzierlatka iberyjska | ||||
| |||||
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2] | |||||
najmniejszej troski | |||||
Zasięg występowania | |||||
| |||||
|
Dzierlatka iberyjska[3] (Galerida theklae) – gatunek małego ptaka z rodziny skowronków (Alaudidae). Gniazduje w Hiszpanii, Portugalii, skrajnym południu Francji, Afryce Północnej i Wschodniej. Nie jest zagrożony.
Podgatunki
Wyróżniono kilkanaście podgatunków G. theklae[4][5]:
- G. theklae theklae – Portugalia, Hiszpania, Baleary i skrajnie południowa Francja.
- G. theklae erlangeri – północne Maroko.
- G. theklae ruficolor – środkowe i północno-wschodnie Maroko, północna Algieria i północna Tunezja.
- G. theklae theresae – południowo-zachodnie Maroko i Mauretania.
- G. theklae superflua – wschodnie Maroko, północna Algieria i wschodnia Tunezja.
- G. theklae carolinae – wschodnie Maroko przez północną Saharę do północno-zachodniego Egiptu.
- G. theklae harrarensis – wschodnia Etiopia.
- G. theklae huei – południowo-środkowa Etiopia.
- G. theklae praetermissa – południowa Erytrea do środkowej Etiopii.
- G. theklae ellioti – północna i środkowa Somalia.
- G. theklae mallablensis – południowa Somalia.
- G. theklae huriensis – południowa Etiopia i północna Kenia.
Morfologia
Długość ciała: 16–17 cm; rozpiętość skrzydeł: 28–32 cm[6].
Jest podobna do dzierlatki, ale jest smuklejsza, ma krótszy dziób, bardziej wachlarzowaty czubek. Samice są podobne do samców[6].
Status
IUCN uznaje dzierlatkę iberyjską za gatunek najmniejszej troski (LC – Least Concern) nieprzerwanie od 1988 roku. Liczebność populacji wstępnie szacuje się na 20–40 milionów dorosłych osobników. Trend liczebności populacji uznawany jest za spadkowy[2].
Przypisy
- ↑ Galerida theklae, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ a b Galerida theklae, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- ↑ Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Rodzina: Alaudidae Vigors, 1825 - skowronki - Larks (wersja: 2020-11-17). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2021-02-17].
- ↑ F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Nicators, Bearded Reedling, larks. IOC World Bird List (v11.1). [dostęp 2021-02-17]. (ang.).
- ↑ Thekla Lark (Galerida theklae). IBC: The Internet Bird Collection. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-17)]. (ang.).
- ↑ a b N. Bouglouan: Thekla Lark. [w:] oiseaux-birds.com [on-line]. [dostęp 2021-02-17]. (ang.).
Bibliografia
- Paul Sterry, Andrew Cleve, Andy Clements, Peter Godfellow: Ptaki Europy: przewodnik. Warszawa: 2007.
Linki zewnętrzne
- Zdjęcia i nagrania audiowizualne. [w:] eBird [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. (ang.).
- SNL: krattopplerke
- Catalana: 0169395