Dziura nad Wapiennikiem
Plan jaskini | |
Państwo | Polska |
---|---|
Województwo | |
Położenie | Tatry Zachodnie |
Właściciel | Skarb Państwa |
Długość | 14,5 m |
Deniwelacja | 0 m |
Wysokość otworów | 1080 m n.p.m. |
Wysokość otworów nad dnem doliny | 95 m |
Ekspozycja otworów | ku S |
Data odkrycia | 8 października 1933 roku |
Odkrywca | Stefan Zwoliński i Jerzy Zahorski |
Kod | (nr inwentarzowy PIG) T.D-08.37 |
Położenie na mapie Tatr | |
Położenie na mapie Karpat | |
49°15′06″N 19°51′53″E/49,251631 19,864617 |
Dziura nad Wapiennikiem – jaskinia w Dolinie Kościeliskiej w Tatrach Zachodnich. Wejście do niej położone jest na zachodnim zboczu Doliny Kościeliskiej, za Bramą Kraszewskiego, na wysokości 1080 m n.p.m. Jaskinia jest pozioma, a jej długość wynosi 14,5 metrów[1].
Opis jaskini
Jaskinią jest ciasny korytarz zaczynający się w niewielkim otworze wejściowym, a kończący szczeliną nie do przejścia[2].
Przyroda
W jaskini można spotkać nacieki grzybkowe i mleko wapienne. Ściany są mokre, brak jest na nich roślinności[2].
Historia odkryć
Jaskinię odkryli w październiku 1933 roku Stefan Zwoliński i Jerzy Zahorski[2].