Enric Prat de la Riba
Data i miejsce urodzenia | 29 listopada 1870 | ||
---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci | 1 sierpnia 1917 | ||
Przewodniczący Rady Prowincji Barcelona | |||
Okres | od 2 kwietnia 1907 | ||
Przynależność polityczna | Liga Regionalistów Katalonii (katal. Lliga Regionalista) | ||
Poprzednik | Joaquim Sostres i Rey | ||
Następca | Joan Vallès i Pujals | ||
Przewodniczący Mancomunitat de Catalunya | |||
Okres | od 6 kwietnia 1914 | ||
Przynależność polityczna | Liga Regionalistów Katalonii (katal. Lliga Regionalista) | ||
Poprzednik | Utworzone stanowisko | ||
Następca | |||
|
Enric Prat de la Riba i Sarrà (ur. 29 listopada 1870 w Castellterçol, zm. 1 sierpnia 1917 tamże) – hiszpański polityk, prawnik i pisarz. Katalończyk. Członek Centre Escolar Catalanista, gdzie sformułowano jedną z pierwszych definicji katalońskiego nacjonalizmu. Pierwszy przewodniczący Mancomunitat de Catalunya (1914–1917). Autor książek i manifestów politycznych przekonujących do zwiększenia autonomii Katalonii[1]. W swojej książce "La Nacionalitat Catalana" sytuację Katalończyków porównał do sytuacji Polaków zniewolonych przez trzech zaborców[2].
Życiorys
Absolwent Uniwersytetu Barcelońskiego (1893). Doktorat na uniwersytecie w Madrycie (1894)[1].
Przypisy
- PWN: 3961774
- Catalana: 0052581