Ferdinand Bie
Data i miejsce urodzenia | 16 lutego 1888 | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci | 9 listopada 1961 | |||||||||
Wzrost | 174 cm | |||||||||
Dorobek medalowy | ||||||||||
|
Ferdinand Reinhardt Bie (ur. 16 lutego 1888 w Drammen, zm. 9 listopada 1961 w Kristiansandzie[1]) – norweski lekkoatleta, mistrz olimpijski.
Na igrzyskach olimpijskich w 1912 w Sztokholmie Bie startował w czterech konkurencjach lekkoatletycznych. Największy sukces odniósł w pięcioboju lekkoatletycznym, w którym zajął 2. miejsce przegrywając z Amerykaninem Jimem Thorpe. Po dyskwalifikacji Thorpe’a w następnym roku za naruszenie przepisów o amatorstwie Bie został oficjalnie uznany mistrzem olimpijskim. W 1982, po śmierci zarówno Thorpe’a, jak i Bie, Międzynarodowy Komitet Olimpijski podjął decyzję o przywróceniu złotego medalu Thorpe'owi i uznaniu obu atletów za mistrzów olimpijskich[1]. W 2022 Międzynarodowy Komitet Olimpijski ogłosił, że w porozumieniu z Norweskim Komitetem Olimpijskim i Paraolimpijskim uznaje Thorpe’a za jedynego złotego medalistę w tej konkurencji[2].
Bie na igrzyskach w 1912 zajął również 11 miejsce w skoku w dal, w biegu na 110 metrów przez płotki odpadł w półfinale, a dziesięcioboju nie ukończył[1].
Był mistrzem Norwegii na 110 metrów przez płotki w 1910, w skoku w dal w 1910 i 1917 oraz w dziesięcioboju w 1911[1].
Przypisy
- p
- d
- e
|
- SNL: Ferdinand_Bie
- Olympedia: 74111