Francisco Peralta del Campo
La salida del circo, 1897. | |||
Data i miejsce urodzenia | 1837 | ||
---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci | 1897 | ||
Narodowość | hiszpańska | ||
Dziedzina sztuki | malarstwo, portret | ||
Epoka | orientalizm | ||
|
Francisco Peralta del Campo (ur. 1837 w Sewilli, zm. 1897 w Rzymie) – hiszpański malarz pochodzący z Andaluzji.
Studiował w Akademii Sztuk Pięknych w Sewillii, gdzie był uczniem Eduarda Cano i Antonia Cabrala. Wziął udział w Krajowej Wystawie Sztuk Pięknych w latach 1864 i 1866 prezentując obrazy La primavera, Un frutero i Un pensamiento, za które otrzymał wyróżnienie cum laude[1].
W 1868 r. wyjechał na studia do Włoch, zatrzymując się w Rzymie i Wenecji. Był przyjacielem José Villegasa i Luisa Jiméneza y Aranda.
Przypisy
- ↑ Enrique Valdivieso González: Pintura sevillana del siglo XIX. Sewilla: Guadalquivir, 1981, s. 139. ISBN 84-472-0576-2.
Bibliografia
- Manuel Ossorio y Bernard: Galería Biográfica de artistas españoles del siglo XIX, 2. edycja poszerzona. Madryt: Librería Gaudí, 1975, s. 523. ISBN 12-746-9165-6.
Kontrola autorytatywna (osoba):
- VIAF: 95919974
- ULAN: 500037851