Gładź podłogowa

Zasugerowano, aby zintegrować ten artykuł z artykułem Podkład podłogowy. Nie opisano powodu propozycji integracji.

Ten artykuł od 2018-12 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary) Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Gładź podłogowa, szlichta – warstwa podłogi układana bezpośrednio pod posadzką, zwana również wylewką lub jastrychem.

Stosowane zazwyczaj są^[1]:

• Podkłady cementowe - tradycyjne przygotowywane na podstawie cementu, piasku oraz wody (w celu przyspieszenia wiązania mogą być stosowane uplastyczniacze lub środki uszczelniające). Wytrzymałość na ściskanie – 25 MPa
• Podkłady półsuche - wytrzymałość na ściskanie około 35 MPa
• Podkłady wykonane z gotowych zapraw o różnej konsystencji: gęstoplastyczne, półsuche lub półpłynne (czyli samopoziomujące się)
• Podkłady anhydrytowe - produkowane z odmiany gipsu zwanej anhydrytem. Stosowane do pomieszczeń suchych (ze względu na nieodporność na wilgoć). Orientacyjna wytrzymałość na ściskanie – 20 MPa.

W zależności od rodzaju pomieszczeń wytrzymałość podkładu powinna wynosić:

• 12 MPa dla pomieszczeń mieszkalnych
• 20 MPa dla garaży.