Godło Litwy Środkowej

Godło Litwy Środkowej

Godło Litwy Środkowej – przedstawiało na czerwonej tarczy dzielonej w słup po prawej stronie Orła Białego, a po lewej Pogoń Litewską. Herb ten został wprowadzony Dekretem Naczelnego Dowódcy Wojsk z 12 października 1920 roku[1].

Herb ten nawiązywał do herbu Królestwa Polskiego ustanowionego w lutym 1831 roku przez Sejm podczas powstania listopadowego.

Na znaczku Litwy Środkowej z 1921 roku (nr. kat. Michla 38), przedstawiony jest też inny herb. Na tarczy czterodzielnej w krzyż w polach 1 i 4 Orzeł. W polach 2 i 3 Pogoń. A na tarczy sercowej widnieje postać świętego Krzysztofa – herb Wilna. Ta wersja, z wyjątkiem herbu Wilna, nawiązazywała do herbu przedrozbiorowego państwa polsko-litewskiego.

  • Herb powstania listopadowego 1830–1831
    Herb powstania listopadowego 1830–1831
  • Rysunek herbu 1920
    Rysunek herbu 1920
  • Herb na oficjalnym dokumencie 1920
    Herb na oficjalnym dokumencie 1920
  • Herb na znaczku 1920
    Herb na znaczku 1920
  • Herb na znaczku 1920
    Herb na znaczku 1920
  • Herb na znaczku 1921
    Herb na znaczku 1921
  • Herb na znaczku 1921
    Herb na znaczku 1921
  • Herb na znaczku 1922
    Herb na znaczku 1922
  • Herb Województwa Wileńskiego 1926-1939
    Herb Województwa Wileńskiego 1926-1939

Zobacz też

Bibliografia

Przypisy

  1. ↑ Dekret Nr 1 Naczelnego Dowódcy Wojsk Litwy Środkowej z dnia 12 października 1920 r. o ustanowieniu władzy zwierzchniej na terenie Litwy Środkowej, o określeniu jej terytorium i o godle (Dz. Urz. Tymczasowej Komisji Rządzącej z 17 listopada 1920 r. Nr 1, poz. I)