Gryfonik brukselski
Gryfonik brukselski | |||
Inne nazwy | Griffon bruxellois | ||
---|---|---|---|
Kraj patronacki | Belgia | ||
Wymiary | |||
Wysokość | 28-35 cm | ||
Masa | 3 - 5 kg[1] | ||
Klasyfikacja | |||
FCI | Grupa IX, Sekcja 3, | ||
Wzorce rasy | |||
| |||
|
Gryfonik brukselski – jedna z ras psów należąca do grupy psów do towarzystwa, zaklasyfikowana do sekcji małych psów belgijskich. Znajduje się w podsekcji gryfoników. Według klasyfikacji FCI nie podlega próbom pracy[2]. Typ dogowaty[1].
Rys historyczny
Jak wszystkie trzy rasy małych psów belgijskich wywodzą się od psów wykorzystywanych przede wszystkim do łapania myszy i szczurów w stajniach[1]. Gryfoniki wraz z pinczerem małpim mają wspólnego przodka, którym był pies miniaturowy o szorstkim włosie. Gryfonik brukselski został rozpropagowany jako rasa po zwycięstwie na wystawie w Brukseli w 1880 roku jednego z przedstawicieli tej odmiany. Jego standard ustalono w 1905 roku[1].
Wygląd
Szata i umaszczenie
Gryfonik brukselski posiada tylko i wyłącznie umaszczenie rude, rudopłowe lub pszeniczne, z maską czarną lub silnie rozjaśnioną. Włos jest szorstki.
Charakter i użytkowość
Gryfoniki są psami o usposobieniu wesołym, skore do zabaw. Czujne, dawniej pełniły funkcje małych psów stróżujących, współcześnie są głównie psami do towarzystwa[1].
Zobacz też
- gryfonik brabancki
- gryfonik belgijski
Przypisy
Bibliografia
- Alain Fournier: Ilustrowana encyklopedia psów rasowych. Warszawa: Carta Blanca. Grupa Wydawnicza PWN, 2012. ISBN 978-83-7705-179-5.
- Eva Maria Krämer: Rasy psów. Warszawa: Oficyna Wydawnicza MULTICO, 2003, s. 46. ISBN 83-7073-372-7.
- Rino Falappi: Czworonożni przyjaciele: rasy, pielęgnacja i hodowla psów. Warszawa: Dom Wydawniczy "Bellona", 2001. ISBN 83-11-09354-7.
Linki zewnętrzne
- Portal o gryfonikach brukselskich , belgijskich i brabanckich.
- Britannica: animal/Brussels-griffon