Henryk z Wierzbna (zm. 1319)
| |||
Data śmierci | 23 września 1319 | ||
---|---|---|---|
Miejsce pochówku | |||
Biskup wrocławski | |||
Okres sprawowania | 1302–1319 | ||
Wyznanie | katolicyzm | ||
Kościół | |||
Nominacja biskupia | 1302 | ||
Sakra biskupia | brak danych | ||
|
Henryk z Wierzbna także Henryk z Wierzbnej (niem. Heinrich von Würben, cz. Jindřich z Vrbna; ur. pod koniec lat 60. XIII w., zm. 23 września 1319) – biskup wrocławski w latach 1302–1319. Organizator trybunału inkwizycyjnego na Śląsku.
Życiorys
Pochodził z rodu panów z Wierzbnej. Był trzecim i najmłodszym synem Jana, kasztelana Ryczyna, bratem Stefana i Jana.
Jeszcze wiosną 1289 wzmiankowany jako świecki komes; natomiast od 31 sierpnia 1290 występował jako kanonik wrocławski. Zwolennik króla Wacława II Czeskiego i jego rządów w Polsce. Potem popierał biskupa krakowskiego Jana Muskatę, swego krewnego. Przeciwny był Władysławowi I Łokietkowi i arcybiskupowi Jakubowi Śwince. Popieranie przez Henryka z Wierzbna Przemyślidów, zwalczanych wówczas przez papieża, spowodowało jego ekskomunikę oraz proces w Awinionie (1310–1314). Był faktycznym twórcą niezależnego księstwa biskupiego zwanego księstwem nysko-otmuchowskim. Jako pierwszy z biskupów wrocławskich przyjął tytuł książęcy[1].
W latach 1311–1312 uczestniczył w soborze powszechnym w Vienne[2].
W 1315 zorganizował na Śląsku trybunał inkwizycyjny, który wydawał też i wyroki śmierci poprzez spalenie na stosie[3]. W wyniku prowadzonego w tym roku z jego inicjatywy śledztwa we Wrocławiu, Świdnicy i Nysie spalono ponad 50 waldensów uznanych za heretyków przez trybunał, któremu przewodniczył wrocławski biskup pomocniczy Paweł z Bancz[4].
Zmarł we Wrocławiu, gdzie został pochowany w prezbiterium katedry. W 1950 roku jego szczątki przeniesiono do krypty przy kaplicy Najświętszego Sakramentu[5].
Przypisy
- ↑ Piotr Nitecki: Biskupi Kościoła w Polsce. Warszawa 1992, s. 78.
- ↑ Encyklopedia Wrocławia. Jan Harasimowicz (red.). Wyd. III. Wrocław: Wydawnictwo Dolnośląskie, 2006, s. 277. ISBN 83-7384-561-5.
- ↑ Marian Banaszak, Historia Kościoła katolickiego, Warszawa 1991, t. 2, s. 148.
- ↑ Paweł Kras, Ad abolendam diversarum haeresium pravitatem. System inkwizycyjny w średniowiecznej Europie, KUL 2006, s. 416.
- ↑ Józef Pater: Poczet biskupów wrocławskich. Wrocław: Wydawnictwo DTSK Silesia, 2000, s. 47. ISBN 83-85689-88-5.
Bibliografia
- Jurek Tomasz, Panowie z Wierzbnej. Studium genealogiczne, Kraków 2006.
- p
- d
- e
Biskupi diecezjalni |
|
---|---|
Biskupi pomocniczy |
|
- p
- d
- e
- p
- d
- e
- Henryk III Biały (1248)
- Bolesław II Rogatka (1248–1278)
- Konrad I głogowski (1248–1251)
- Henryk V Brzuchaty (1278–1290)
Książęta jaworscy |
| ||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Kłodzko |
| ||||||||||||||||||||||||||||
Książęta legnicko- brzescy |
|
- p
- d
- e
| |||||||||||||||||||||||||||
|